Έχεις σκεφτεί πόσο βαρετή θα ήταν η καθημερινότητα μας εάν όλα ήταν τέλεια,αγγελικά πλασμένα? Το ίδιο ισχύει και στις προσωπικές σχέσεις.

Η μαγεία κρύβεται στην ατέλεια,φίλη μου.Σε αυτά τα μικρά καθημερινά πράγματα που κάπου - κάπου τα βαριέσαι αλλά θα σου έλειπαν τόσο πολύ εάν δεν τα είχες.

Εκείνο το βαριεστημένο ρουθούνισμα του καλού σου,το άθλιο ανέκδοτο που ακούς για 68η φορά,το σύρσιμο της παντόφλας..ακόμη και ο τρόπος που κοιτάζει τηλεόραση...Αυτά σε καθημερινή βάση ίσως σε εκνευρίζουν.Για σκέψου όμως ότι είναι κομμάτι του "πακέτου"..είναι οι λεπτομέρειες που τονίζουν την ομορφιά και την αυθεντικότητα του ανθρώπου που έχεις πλάι σου.

Σε μία ενδότερη ανάλυση..εσύ δηλαδή είσαι η προσωποποίηση της τελειότητας ? Θεωρείς ότι ο καλός σου δεν παραβλέπει μικρά καθημερινά ατελή πραγματάκια? Ή μήπως νομίζεις ότι είναι τόσο ερωτευμένος που αποκλείεται να εκνευρίζεται π.χ με τα δεκάδες μανώ που είναι διάσπαρτα στο σπίτι , με την απίστευτη λογοδιάρροια που σε πιάνει την ώρα του μεγάλου μάτς ή με τα χασκόγελα που ρίχνεις με την κόλλητη για θέματα που εκείνος θεωρεί τουλάχιστον παιδικά?Φυσικά και όχι.

Ο καθένας μας στηρίζοντας την επιλογή του (previus post) κάνει τις μικρές του παραβλέψεις.Γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι θα υπάρξουν και στοιχεία που θα σε κάνουν να δυσανασχετείς λίγο..τόσο δα...αλλά πρέπει να αποφασίσεις ότι χωρίς αυτά δεν θα είχες τον άνθρωπο που έχεις.

Κάθε προσωπικότητα είναι ένα σύνολο πραγμάτων αρμονικά συνδεδεμένων μεταξύ τους.Ένα παζλ φαντάσου.Εάν λοιπόν εσύ αρχίσεις να αποδομείς αυτό το πάζλ..όχι μόνο δεν θα έχεις  το αρχικό που σου άρεσε(παραδέξου το) , αλλά ούτε καν κάτι μικρότερο που να μοιάζει με παζλ.

Συμβουλή: δέξου τις "ατέλειες" σαν αναπόσπαστο κομμάτι της ομορφιάς,βρές λόγους να τις αναζητάς και κυρίως σκέψου πώς θα νοιώσεις εάν σου λείψουν.

Γεννηθήκαμε όχι για να είμαστε τέλειοι και μόνοι αλλά για να είμαστε μαζί και να συμπληρώνουμε αρμονικά ο ένας τον άλλον.-

Όταν πρόκειται για προσωπικές σχέσεις,κάτι ο ενθουσιασμός , κάτι η περίσσια χαρά , κάτι η ανυπομονησία ...γινόμαστε πολυλογάδες,αναλυτές μέχρι τελικής πτώσης και φυσικά είμαστε σε απίστευτα ευάλωτη θέση ως προς την επιρροή.

Θα σου έχει τύχει αρκετές φορές να έχεις γνωρίσει έναν άνθρωπο που για τα δικά σου δεδομένα είναι πολύ πολύ καλός αλλά η γνωριμία του με μία φίλη ή με έναν φίλο ο οποίος ίσως δεν σχημάτισε και την καλύτερη γνώμη,να αρχίσει να ροκανίζει σαν σαράκι την πίστη σου για την επιλογή σου.

Αυτό είναι και το πιο σύνηθες λάθος που μας οδηγεί σε μία μιζέρια,σε μία μόνιμη αμφιβολία για την επιλογή μας και τελικά γινόμαστε τόσο δυστυχισμένοι απο την ίδια μας την επιλογή , ενώ ουσιαστικά ήταν αυτό που θέλαμε.Τι κάνουμε λάθος?

Δεν στηρίζουμε την επιλογή μας.

Για την ομαλή εξέλιξη μίας σχέσης το πρώτο -πρώτο πράγμα που πρέπει να προσέξεις,να επενδύσεις και να προσηλωθείς είναι η δική σου στήριξη σε αυτό που εσύ επέλεξες.

Οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί,δεν ταιριάζουμε όλοι με όλους και φυσικά δεν έχουμε τα ίδια κριτήρια.Εάν λοιπόν,κάθε φορά που ένας φίλος ή μία φίλη δεν "εγκρίνει" τη σχέση σου εσύ παρασύρεσαι και τελικά πείθεσαι(άγνωστο γιατί) ότι δεν ταιριάζετε χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια...1ον θα μείνεις μπακούρι,στο λέω και 2ον αυτή σου η στάση θα  επεκταθεί και στους υπόλοιπους τομείς της ζωής σου,με καταστροφικά-στο υπογράφω- αποτελέσματα.

Τι να κάνεις για να σωθείς? Φυσικά και θα ανταλλάξεις απόψεις με τους φίλους σου,αλλά πάντα θα πρέπει να θυμάσαι ότι εκείνοι δεν είναι ΕΣΥ.Δεν θα δουν ποτέ με τα δικά σου μάτια τον σύντροφο σου,ούτε θα νοιώσουν τις ανάγκες σου τις οποίες εκείνος καλύπτει.

Σαν άλλος Οδυσσέας θα πρέπει να βάλεις κερί στα αυτιά σου,εκτός εάν θέλεις οι Σειρήνες του περίγυρου σου να καταστρέψουν τη ζωή σου.

Πρέπει να δίνεις χρόνο σε εσένα και στον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου,να "μυρίσετε" ο ένας τον άλλον,να ξεκλειδώσετε τις πτυχές ο ένας του άλλου,να νοιώσετε ασφαλείς και οικεία..και όλα αυτά ξεκινάνε με την αμέριστη στήριξη ,με την άνευ όρων αποδοχή του άλλου.

Θα πρέπει μόνη σου να αποφασίσεις εάν σου κάνει ή όχι.Χωρίς καμία παρέμβαση,χωρίς καμία επιρροή..γιατί πολύ απλά η ζωή, όπως και ο τρόπος που επέλεξες να τη ζήσεις είναι αποκλειστικά δική σου ευθύνη.Εσύ χαίρεσαι..εσύ λυπάσαι..εσύ γελάς,εσύ θυμώνεις,συνήθως με τις επιλογές ΣΟΥ.

Ξεκίνα λοιπόν απο σήμερα,να κρατάς για εσένα σα φυλαχτό τα προτερήμματα και τα ελλατώματα του συντρόφου σου.Εκείνα τα πολύ μικρά καθημερινά πράγματα που δίνουν την ουσία και σε φέρνουν ένα βήμα πιο κοντά του ή και όχι...! Και ασχέτως αποτελέσματος αφορούν εσένα και εκείνον.

Στήριξε την επιλογή σου,στήριξε τη δική σου ζωή και δες την να αλλάζει προς το καλύτερο..Δες την να γίνεται εντελώς..δική σου...δική σας ;)

Σε ρυθμούς τρελούς , σε απαιτήσεις συνεχόμενα αυξανόμενες , σε μέρες δυσκολες και σε στιγμές άβολες..να μην ξεχνάς να αφήνεσαι.

Αφήνομαι σημαίνει γίνομαι μαλακή και άμορφη..μια πλαστελίνη έτοιμη να πάρει σχήμα..Αφήνομαι σημαίνει ανασαίνω βαθειά τόσο που να γεμίσουν και οι σκιές μου με οξυγόνο..αφήνομαι σημαίνει δεν χρειάζεται να είμαι τέλεια,να τα προλαβαινω όλα ή να ταιριάζω με όλα.

Αφήνομαι σημαίνει νοιώθω άνετα με εμένα και όσα φυσικά κυλάνε γύρω μου.

Σκέφτηκες ποτέ πόσο σφιγμένη καταλήγεις το βράδυ σπιτι σου? Την ώρα που μισό πακέτο τσιγάρα και 2 ποτήρια κόκκινο κρασί έχουν εισβάλλει στον οργανισμό σου εσύ συνεχίζεις να είσαι,να νοιώθεις σφιγμένη. Γιατί δεν "αφήνεσαι"?

Είναι πολύ οκ να μην πάνε όλα -όχι καλά- όπως τα θέλεις , είναι αφύσικο να απαιτείς απο την καθημερινότητα σου την τελειότητα και πίστεψε με είναι ανούσιο να κυνηγάς την τελειότητα μέσα σου και έξω σου.

Απλούστατα γιατί η τελειότητα,η Αυτού Μεγαλειότης είναι σαν μία πανέμορφη,πολύχρωμη πεταλούδα...Εάν έχεις κυνηγήσει ποτέ σου πεταλούδες θα ξέρεις ότι όσο τις κυνηγάς,τόσο απομακρύνονται..Και θαρρείς και σε εμπαίζουν ,μόλις κάτσεις ακίνητος τσούπ! έρχεται η πιο φανταχτερή απο όλες και σε φιλάει με τα μεταξωτά φτερά της.

Εάν αφεθείς λοιπόν,εάν πάψεις μανιωδώς να κυνηγάς τις τρελές σου απαιτήσεις (και τις ταμπέλες των άλλων) , θα δείς ότι δεν χρειάζεται πάνω απο μία ανάσα για να ξαλαφρώσεις.

Δεν θα σου πάρει περισσότερο απο μία στιγμή να νοιώσεις ήρεμη και γαλήνια.

Εάν αφεθείς και με χαμόγελο δέχεσαι τις καινούργιες εικόνες της κάθε ημέρας,σου υπόσχομαι πώς κάθε βράδυ δεν θα θέλεις να κοιμηθείς γιατί θα σκέφτεσαι τα όσα απλόχερα σου χαρισε η καθημερινότητα σου.

Σου εύχομαι να μάθεις,να μην ξεχνάς να αφήνεσαι.

Ο χρόνος πάντα θα τρέχει , εσύ όμως θα μάθεις να τον περπατάς...έτσι..σαν βόλτα . -