Τώρα που γραφω έχω κανει για 4η φορα ντουζ και γεμάτη χαρά ανακαλύπτω πόσο αποροοφητικό είναι το φορεματάκι μου.Στάζω.

Απέναντι μου έχω πλυντήρια 3 ημερών και 2 ώρες το πολύ για να κάνω τις εργασίες μου,να δουλέψω όσο μπορέσω,να σιδερώσω,να τακτοποιήσω φαγητό για μωρό-σύζυγο-σκυλί και μετά χαλαρά να κάνω το 5ο ντούζ για να μπορέσω να ξαναιδρώσω καθαρή.

Ο γυναικολόγος μου εψές τόλμησε να μου προτεινει ότι είναι ιδανικό σε 4 μήνες απο τώρα να ξαναμείνω έγκυος,έτσι ώστε λέει,να μην εχουνε μεγάλη διαφορά,λέει.

Λογικό μου ακούγεται.Καθότι σε 4 μήνες εννοείται ότι θα έχω χάσει τα κιλά της 1ης εγκυμοσύνης,για να μπορέσω να φορτωθώ της 2ης,θα έχω γλιτώσει το κίνδυνο αυτοκτονίας απο επιλόχειο κατάθλιψη,για να ξαναφλερτάρω μαζί του,θα έχω βγάλει 2 έξτρα πόδια,4 τουλάχιστον χέρια και ακόμα 2 βυζιά.

"Την παπάρα καλύτερα να την τρώς όλη μαζί",λένε στο χωριο του ,λέει.Μα εγώ γιατρέ μου τις παπάρες μου τις τρώω καθημερινώς αδειαλλήπτως και ασυστόλως.

Δεν κοιμάμαι τώρα πιά τα βράδια,δεν κοιμάμαι ούτε τα πρωινά.Γενικώς τι είναι ο ύπνος αμυδρά ενθυμούμαι.Το πρόγραμμα μου περιστρέφεται γύρω απο το μωρό μου-να το έχει ο Θεός γερό-και εάν το μωρό μου δεν κλαίει,δεν έχει λόξυγγα,δεν έχει ανησυχία γιατι δεν μπορεί να ενεργηθεί,δεν τραβάει τα μαλλιά της,δεν ξυπνάει απο τα αέρια της ,δεν θέλει στήθος για να νανουριστεί,τότε και εγω μπορώ στα 35 λεπτά που μου απομένουν μέσω όρο να κάνω τις υπόλοιπες δουλειές μου.

Και αναλύω.

Θα πρέπει να το σπίτι να είναι συμμαζεμένο,το μπαλκόνι σκουπισμένο και πλυμένο για να μπορέσει το σκυλί μου να χέσει σε καθαρό πλακάκι καθώς μάντεψε ! δεν έχω χρόνο να τη βγάλω βόλτα.Κατόπιν τούτου θα μαγειρέψω έαν θυμηθώ να ανοίξω το μάτι και εάν το μωρό μου δεν αποφασίσει ότι νταλάκιασε στον ύπνο και θέλει κουβεντούλα.Θα σιδερώσω για να ανακαλύψω μετά ότι επειδή σιδερώνω γρήγορα λόγω έλλειψης χρόνου(ελπίζω να το έχουμε εμπεδώσει) θα πρέπει αρκετα ρούχα να ξαναματασιδερώσω.

Στο ενδιάμεσο,εάν τύχει και περάσω απο καθρεύτη καθότι σκιάζομαι θυμάμαι να καλλωπιστώ γιατί έχω έναν άντρα ο οποίος μου είναι απαραίτητος για τη 2η παπάρα,εμ παιδί εννοώ.Ζώνομαι τη slimwaist και αρχίζω που λές να πλένω μανιωδώς τα μπιμπερό κάνοντας βαθιά καθίσματα για γλουτους ενώπιως του νεροχύτου,διότι κάποια στιγμή αυτός ο κώλος πρέπει να σηκωθεί μαζί με την αυτοπεποίθηση μου.

Έχει τύχει να καθίσω και να μην ξανασηκωθώ.Λουμπάγκο λέγεται ή υπερκόπωση,θα σε γελάσω.Στο ντούς που θα κάνω φροντίζω να φροντίσω και τα ποδαράκια καθότι 3 δάχτυλα μάκα δεν κολάκεύουν καμία γυναίκα.Άδικος κόπος.Πέρα δωθε σύρε και έλα να νανουριστεί το μωρό φτάνουμε πάλι στην ίδια ποσότητα μάκας συν 2 κάλους.

Για περιποίηση προσώπου για να μην σταφιδιάσω δεν το συζητώ..την ξεχνώ εντελώς.Όταν θυμάμαι να βάλω κρέμα σε μισο δευτερόλεπτο έχω γίνει παπάρα(γνωστή λέξη) στον ιδρώτα πηγαίνω πλένομαι και τζάμπα και η κρέμα τζάμπα και ο κόπος τζαμπα και η λάμπα.

Όταν νυχτώνει δε και αφού έχω περάσει μια τόσο ξεκούραστη ημέρα εκεί κατα τις 1 π.μ που θα δεήσει να κοιμηθεί το αγγελούδι μου και αφού έχω βάλει φαγητο για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας θα αποστειρώσω τα μπιμπερό,θα βράσω νερό,θα σιδερώσω κουστούμι,θα σκουπίσω να τα βρώ καθαρά το πρωί,θα πλύνω τα πιάτα,θα ετοιμάσω κολατσιό για το αγόρι μου,θα πάει η ώρα 3 θα μπώ για ντούζ,θα ξαπλώσω για να μπορέσω επιτέλους χαλαρή και αρωματισμένη να ιδρώνω με άρωμα καρύδας.

Ευτυχώς δεν ιδρώνω πολλές ώρες ώρες με άρωμα καρύδας καθώς το μικρό κατα τις 5 ξυπνάει.

Αυτή είναι η δική μου παπάρα γιατρέ μου.Και ευχαρίστως θα την ξαναφάω αλλά αργότερα.Μη πνιγώ φοβάμαι.

Και εσείς όταν δίνετε ευχές στις νέες μανούλες μην είστε τσιγκούνης..δώστε κανένα έξτρα βυζί,καμιά μέση.καμιά αντοχή παραπάνω..αχρείαστα να μείνουν.

Τη λές και μία απλή καθημερινή ημέρα. 

Τι κι αν είσαι με 3 ώρες ύπνο,έχεις λοιώσει τα πέλματα σου σύρε και έλα,πάνω κάτω στο σαλόνι,έχεις εξαντλήσει όλη τη δισκοθήκη τη δική σου,τη δική του,της μάνα σου,του γέιτονα και μιάς τριτοξαδερφης του περιπτερά,σε νανουρίσματα.

Έχεις χύσει γάλα πάνω σου,πάνω στο μωρό(απτόητο),στα πλακάκια,στο σκυλί.

Έχεις πατήσει τα κακά του μωρού(ακόμη απτόητο),έχεις λουστεί με τα τσίσα του μωρού.Έχεις σιδερώσει,έχει πλύνει,έχεις σκουπίσει-σφουγγαρίσει τρείς φορές(κακάκια calling) και το μωρό μπορεί να είναι απτόητο,εσύ όμως όχι.

Το post είναι ωδή στις απανταχού μανούλες,που μάταια εκεί κάπου ανάμεσα χέστηκε το μωρό-πείνασε το μωρό-έχει ανησυχία το μωρό-να μαγειρέψω κάτι να φάμε-να συμμαζέψω-να χάσω τα κιλά της εγκυμοσύνης..ψάχνεις να βρείς εκείνον τον εαυτό σου που έβαζε κανονικά σουτιέν , χωρίς επιθέματα , φορούσε μπλούζες και όχι παρεώ και γενικώς αγέρωχος,ατάραχος ξόδευε τη μέρα του.

Τώρα αντιλαμβάνομαι πόσο δύσκολο είναι να μπορέσεις να ισσοροπήσεις ανάμεσα στο τρίπτυχο μαμά-νοικοκυρά-γκόμενα. Ανεύικτο.Για τα πρώτα 5-6 χρόνια τουλάχιστον.

Τα βιβλία ψυχολογίας που έχω καταβροχθίσει ουδόλως με βοηθούν σε εκείνο το γερμανικό νούμερο νανουρίσματος ή όταν γέρνω (καθόλου ερωτικά) πάνω στην κούνια του μωρού και σκέφτομαι τον απαγχονισμό σαν λύση αλλά νυστάζω τόσο που τον απορίπτω.Άσε που εάν κρεμαστώ θα πέσω και στάνταρ θα ξυπνήσει το μωρό και άντε φτού και απο την αρχή.

Μέσα σε όλα κατα καιρούς ακούς τους πατεράδες αυτού του κόσμου να βροντοφωνάζουν φουσκωμένοι πώς "καμία διαφορά" δεν υπάρχει ανάμεσα σε μαμά και μπαμπά.Ας γελάσω πικρά .

Απο που θέλεις να στο πιάσω αγαπητέ? Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι ο μπαμπάς έχει ακόμη βυζιά.Τα δικά μου με αποχαιρέτησαν κάτι ώρες μετά τον τοκετό.Ο μπαμπάς ακόμη κοιμάται ενώ η μαμά έχει καταπιεί την ενδοεπικοινωνία και σε κάθε τίναγμα-φτέρνισμα-βήξιμο-κλάσιμο του μωρού τσούπ! γαρίδα το μάτι. Το ένα.Καθώς το άλλο είναι μόνιμα ανοιχτό.

Ο μπαμπάς μπορεί να βγεί έστω και μέχρι το μπαλκόνι χωρίς να σκέφτεται ότι τώρα ,αυτή τη στιγμή το μωρό πνίγεται-στεναχωριέται-θα ξυπνήσει-έχεσε-σφίχτηκε-άλλαξε στάση.

Ο μπαμπάς όταν θα του περιγράψω τι έζησα όλη την ημέρα και του πώ πόσο κουρασμένη νοιώθω θα γελάσει,χωρίς ίχνος καταννόησης και θα μου πεί "αυτά έχουν τα παιδιά".Όχι του γείτονα.Τα δικά μας.Αλλά δεν βαριέσαι

Ο μπαμπάς θα παίξει - αλλάξει- καμαρώσει το μωρό τις ώρες που εκέινός είναι ξύπνιος και του κάνει κέφι.Άσε που ο μπαμπάς δεν έχει να το παίξει και νοικοκυρά.

Η λίστα ατελείωτη και οι διαφορές επίσης.Για αυτό συμβουλεύω τους μπαμπάδες του κόσμου μας..να προσέχετε τις μαμάδες των παιδιών σας.Να τις θαυμάζετε και να τις αγαπάτε διπλά.

Καθώς εκείνες πιά καταβάλλουν 10πλή προσπάθεια να είναι  πρώτες καθημερινά σε έναν αγώνα που ούτε τον βλέπετε αλλά ούτε και τον φανταζεστε.

Να τις κανακέυετε και να τους δείχνετε την αγάπη σας.

Μαμάδες όλου του κόσμου,σας θαυμάζω.

Μαμά μου σε ευχαριστώ για όλα τα εφόδια,σε ευχαριστώ γιατί είσαι η γυναικα που είσαι και αυτό με αναγκάζει να θέλω να σου μοιάσω.

Γιατί τελικά η μεγαλύτερη καριέρα μιας γυναίκας θα είναι πάντα η μητρότητα.

υ.γ Μπαμπάδες ,τις μαμάδες και τα μάτια σας.

Μιλήσαμε για επιλογές και τη σημασία του  να τις στηρίζουμε και ύστερα ταξιδέψαμε μαζί σε τέλειες ατέλειες...Το επόμενο βήμα έιναι η πλήρης άνευ όρων αποδοχή του εαυτό μας και η καταννόηση και ο σεβασμός απέναντι στον σύντροφο μας.

Εάν έχεις διαβάσει προηγούμενα posts θα έχεις εμπεδώσει τη σημασία του να αποδέχεσαι πλήρως τον εαυτό σου.Ουσιαστικά η καλή σχέση με τον εαυτό μας είναι η απαρχή για κάθε τι καλό και ωφέλιμο στη ζωή μας.

Πόσο μάλλον όταν οι σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους καθορίζεται κυρίως απο την εικονα που έχουμε για  τον εαυτό μας.

Επόμενο βήμα λοιπόν,σταθερό και σίγουρο,η αποδοχή του εαυτού μας.Δεν είναι εύκολο αλλά ευτυχώς δεν είναι ακριβώς δύσκολο.Είναι μία διαδικασία μέσα απο την οποία μπορείς να ανακαλύψεις νέες πτυχές του εαυτού σου.Ίσως να τρομάξεις,ίσως να απογοητευτείς.Όλα είναι μέσα στο παιχνίδι.

Εσύ πρέπει να εστιάσεις στην αναγνώριση του εαυτού σου και στην πλήρη αποδοχή του.Με τα καλά και τα κακά του.Εάν εσύ σε αποδέχεσαι,πολύ πιο εύκολα θα μπορέσεις να αποδεχτείς και τον περιγυρο σου.

Νοιώθοντας ασφάλεια για το "είναι" σου πολύ πιο εύκολα θα σεβαστείς και τον σύντροφο σου.Δεν θα κλείνεσαι στις ανασφάλειες σου ,ούτε θα βλέπεις δράκους εκεί που δεν υπάρχουν.

Η επιλογή σου θα είναι συνειδητή γιατί πολύ απλά γνωρίζοντας και αποδεχόμενος τον εαυτό σου,μαθαίνεις τα όρια σου και τα "θέλω" σου.Τα "πρέπει" σου και τα "μπορώ". Κατά συνέπεια κάθε επιλογή σου είναι πολύ πιο ουσιαστική και είσαι έτοιμος να δουλέψεις πάνω σε αυτή.

Υπάρχουν πολλοί δρόμοι που οδηγούν στην αυτογνωσία.Σου συστήνω ανεπιφύλακτα τη ΛΙΣΤΑ . Θα φτιάξεις μία λίστα με τρείς στήλες.

Η μία στήλη θα καταγράφει τα επίθετα , τις αρετές και τα ελατώμματα που ΕΣΥ νομίζεις οτι σε χαρακτηρίζουν.Η δεύτερη στήλη θα γράφει αντίστοιχα τα ίδια αλλά σύμφωνα με τη γνώμη των φίλων σου..η τρίτη στήλη θα συμπληρωθεί απο τα στοιχεία εκείνα που θα συμπίμπτουν ανάμεσα στις δυο προηγούμενες στηλες.

Έτσι με ένα πολύ γρήγορο τρόπο έχεις μία πρώτη μαγιά για το ταξίδι στην αυτογνωσία που θα επιφέρει την αποδοχή.Αυτό μέσα στη σχέση σου θα λειτουργήσει λυτρωτικά.Όλα είναι αλληλένδετα , πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ανθρώπινες σχέσεις.

Να θυμάσαι,ότι οι ατέλειες δίνουν γεύση και νόημα στην προσωπικότητα σου και..ειλικρινά θα ήταν τόσο βαρετό να είμασταν όλοι ίδιοι και τέλειοι.

Καλό ταξίδι ;)