Χρόνια Πολλά σε Εκείνες που Επέλεξαν ή όχι , να Μην είναι Μαμάδες της Μαρίας Π. Ψαθά
Με τις παγκόσμιες ημέρες έχω πολύ κακό προηγούμενο...Δεν μου αρέσουν .
Τις θεωρώ κοροιδία ..μια θλιβερή υπενθύμιση για ό,τι ιδανικά θα ήταν αυτονόητο.
Αύριο όμως...αύριο είναι μία γιορτή που όσο και να θέλω να προσπεράσω αδυνατώ.
Όχι γιατί είμαι η ίδια μαμά,αυτό το γιορτάζω καθημερινά και με τρόπους πέρα απο την φαντασία αλλά και την κοινή λογική (αρκετά συχνά θα έλεγα).
Γιατί αύριο , κοντά..ανάμεσα σε εκείνες που γιορτάζουν υπάρχουν οι Άλλες.
Εκείνες που δεν γιορτάζουν . Είτε γιατί το επέλεξαν είτε γιατί δεν τις επέλεξε αυτό.
Για αυτές τις γυναίκες θέλω να σας γράψω σήμερα.
Υπάρχουν στον κόσμο αυτό , τον φτιαγμένο σε κουτάκια στενάχωρα και υποχρεωτικά κάτι πλάσματα που δεν χωρέσαν .
Προεξέχει θαρρείς , το "θέλω" τους ή το "δεν θέλω τους".
Είναι η γυναίκα που μεγάλωσε σε ένα δύσκολο περιβάλλον , λόγω αυτού θεώρησε και πίστεψε πως δεν θέλει να γίνει μητέρα γιατί δεν είναι σίγουρη αν θα καταφέρει να δώσει στο μωρό της αυτά που του αξίζουν . Μπράβο σου.
Είναι η γυναίκα που αγαπάει πολύ τον εαυτό της , το σώμα της , την διασκέδαση , δεν θέλει μία μόνιμη σχέση ή μια ισόβια δέσμευση ..και έχοντας γνώθεις εαυτόν αποφάσισε πως η μητρότητα δεν της ταιριάζει . Δικαίωμα σου .
Είναι η γυναίκα που έκανε λάθος επιλογή συντρόφου και κάθε φορά που έπαιρνε απόφαση να προσπάθήσει να γίνει μητέρα , μια κακή εξέλιξη στη σχέση της της έβαζε φρένο . Όχι ακόμη της έλεγε...ίσως και ποτέ. Προσπάθησες.
Είναι η γυναίκα που έμεινε έγκυος σε μια τρυφερή ηλικία και χωρίς να αναλύσουμε το πως και το γιατί , αυτό το μωρό δεν ήρθε στον κόσμο.Μα ούτε και κανένα άλλο... Λυπάμαι αλήθεια.
Είναι η γυναίκα που μέχρι τα 50 της πήρε σωρό τα χάπια , έκανε ντουζίνα τις ενέσεις...αλλά ο γυναικολόγος δεν είχε κανένα ευχάριστο νέο να της πεί. Είσαι η ηρωίδα μου.
Είναι η γυναίκα που ξαφνικά απο μια επιπλοκή της υγείας της σε νεαρή ηλικία , έχασε τα όπλα για την μάχη αυτή. Σαγαπάω.
Είναι η γυναίκα που γέρασε να περιμένει μια θετική απάντηση απο κάποιο ορφανοτροφείο . Δεν φταίς..συγγνώμη.
Είναι η γυναίκα που νομίζεις ότι δεν έχει ανάγκη τίποτα , δεν "βασανίστηκε",εκείνη που θα κοιτάξεις απαξιωτικά γιατί "τι ξέρεις εσύ από παιδιά?"..Από παιδιά δεν ξέρει , ξέρει όμως από σκληρές αποφάσεις.
Απο εκείνες που σου στιγματίζουν τη ζωή και επιτρέπουν στους άλλους να σου κολλήσουν μια ταμπέλα της αρεσκείας τους .
Απο παιδιά δεν ξέρουν ..ξέρουν όμως απο μοναξιά και από αγάπη που έχουν αλλά να ..τώρα δεν υπάρχει κάπου να την ακουμπήσουν.
Γιατί οι ταμπέλες σε αυτή την κοινωνία περισσεύουν , όπως επίσης και οι άνθρωποι που έχουν όλες τις απαντήσεις.
Ήθελα πολύ να σας μιλήσω για αυτές τις γυναίκες...που δεν γιορτάζουν αύριο και σε κάποιες ίσως να κοστίζει.
Όμως τόσο παλληκαρίσια και έντιμα και ταπεινά πορεύονται στον κόσμο αυτό που δεν δίνουν δικαίωμα σε κανέναν να τις σκεφτεί.Να τις πονέσει.
Σε αυτές τις γυναίκες εγώ θέλω να πω ..Σας αγαπάω , σας εκτιμώ , σας σέβομαι .
Χρόνια σας πολλά.-