Γράφει η Κυριακή Παπακοσμίδου , Κοινωνική Λειτουργός

Όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας ήρθαμε σε επαφή με ανθρώπους αρνητικούς , ανθρώπους που μας "ρουφάνε" στη δίνη τους.

Είναι οι αποκαλούμενοι Τοξικοί Άνθρωποι.

Τους αποκαλούμε τοξικούς , γιατί προσπαθούν να κλέψουν το χαμόγελο μας ,τη διάθεση μας , της ζωή  μας .

Προσπαθούν να μας κάνουν να νιώσουμε ότι κάθετί που κάνουμε είναι μεμπτό,πλάθουν ιστορίες είς βάρος μας χωρίς αιτία και γεγονότα.

Ζούνε μέσα στο ψέμα και τη ψευδαίσθηση ότι η ζωή τους είναι όμορφη και σωστά στρωμμένη ..ότι πάντα έχουν δίκιο.

Πόσο λάθος...

Τους ανθρώπους αυτούς δεν τους χαρακτηρίζει η αυτοεκτίμηση και για το λόγο αυτό αντλούν ικανοποίηση από τη δυστυχία του διπλανού τους.

Ο Σωκράτης κάποτε είχε πει "Εν απουσία μου επιτρέπω και να με δείρουν."

Θυμήσου ότι η υγεία σου ψυχική και σωματική , και η ηρεμία σου είναι πάνω από όλα.

Αν εσύ είσαι καλά μέσα σου και ξέρεις ποιος πραγματικά είσαι,τότε μη φοβάσαι τίποτα.

Τα "βαμπίρ" φοβούνται το φώς...

Και εσύ έχεις άπλετο φως μέσα σου,κάνε το να λάμψει...Κράτα απόσταση..

Ωστόσο ,μην κάνεις το λάθος να τους λυπηθείς ,γιατί θα έχεις ήδη μπεί στο δικό τους παιχνίδι.

Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός , ξεχωριστός...

"Πριν διαγνώσεις τον εαυτό σου με ξατάθλιψη ή χαμηλή αυτοπεποίθηση , βεβαιώσου ότι δεν περιστοιχίζεσαι από ανόητους " S.Freud

Γράφει η Κυριακή Παπακοσμίδου , Κοινωνική Λειτουργός

Ευλογία είναι...

Να ξεκινάς την ημέρα σου βλέποντας τα πρόσωπα των παιδιών σου αγουροξυπνημένα να σου λένε "καλημέρα μαμά".

Να ετοιμάζεις πρωινό για το σχολείο και μετέπειτα να τα συνοδεύεις σε αυτό.

Να πηγαίνεις γεμάτη ενέργεια στη δουλειά σου .

Να μπορείς να βοηθάς ανθρώπους που το έχουν πραγματικά ανάγκη.

Να δέχεσαι καθημερινά αγκαλιές από παιδιά τα οποία σε αποκαλούν teacher και ας είσαι κοινωνική λειτουργός...

Να γυρνάς κουρασμένη στο σπιτάκι σου και να ξέρεις ότι σε περιμένει ο άνθρωπος σου που προσπαθεί να κάνει την κάθε σου ημέρα όμορφη...

Να μιλάς με τις αδελφικές σου φίλες για τα πιο απίθανα πράγματα...

Να έρχεται το βράδυ,εσύ να νιώθεις κατάκοπη και ταυτόχρονα ευλογημένη που θα μπορέσεις να αγκαλιάσεις,να φιλήσεις και να βάλεις  τα παιδάκια σου για ύπνο...

Να μπορείς να μεγαλώνεις μαζί με τα μωρά σου..γιατί , όπως είπε και ο Dostoyefsky,η ψυχή γιατρεύεται,όταν είσαι κοντά στα παιδιά.

Ναι  ξέρω..όλα αυτά μοιάζουν δεδομένα...

Όμως για στάσου ,είναι η ζωή σου , η καθημερινότητα σου...

Η επιμονή στο σήμερα είναι η νίκη για το αύριο...!

Κι όπως έγραψε ο κ. Στέφανος Ξενάκης ,στο βιβλίο του  " Το Δώρο" :

"Κάθε ημέρα είναι ένα Δώρο.Να το ανοίγεις ,μην το πετάς.

Η ζωή η ίδια είναι Δώρο.Να τη ζείς . Μην τη προσπερνάς".

Γράφει η κοινωνική λειτουργός και μητέρα δύο παιδιών , Κυριακή Παπακοσμίδου

"Πάντα ονειρευόμουν μία ολοκληρωμένη οικογένεια..Ένα ζεστό σπιτικό.

Γεμάτο παιδικές φωνές , όπως ακριβώς μεγάλωσα και εγώ.

Ωστόσο , μία πολύ ωραία παροιμία μας λέει πώς όταν εμείς κάνουμε σχέδια ο Θεός γελάει. Πόσο σωστό σκέφτομαι.

Πέρασα και περνάω μέσα από μεγάλα κύματα στο καθημερινό ταξίδι της ζωής μου και πλέον μπορώ να πώ με βεβαιότητα ότι η ζωή δεν είναι αγγελικά πλασμένη.

Πόσο δύσκολο είναι τελικά να μένεις μόνη ,έχοντας δύο μικρά παιδιά , επειδή κάποιος άλλο είχε άλλα σχέδια για τη ζωή του ;

Χρειάζεται τεράστια αποθέματα δύναμης για να μπορέσεις να σταθείς και ως μάνα αλλά και ως πατέρας μαζί.

Κάπου εκεί σταματάω και αναρωτιέμαι : Επιτρέπεται τώρα αυτό ; Μπορώ να φωνάξω σε όλο τον κόσμο ότι κουράστηκα , πως δεν αντέχω άλλο ;

Μία φωνή μέσα μου λέει  "Ηρέμησε , είσαι άνθρωπος όχι ρομπότ.Είσαι μανούλα,είσαι ο καθρέφτης των παιδιών σου.Χαμογέλα.Ξέσπασε! Δείξε αυτά που νιώθεις , προστάτεψε τα παιδιά σου..."

Ηρεμώ. Παίρνω βαθειές ανάσες..Κοιτάζω γύρω μου ..τι ομορφιά !

Το βράδυ πλησιάζει και εγώ με έναν μαγικό τρόπο τους συγχωρώ όλους!

Γιατί οι δικοί μου γονείς μου έμαθαν ότι η καλοσύνη δεν είναι απλώς μία πράξη.Είναι ένας τρόπος ζωής.

Και όταν πλέον ξημερώνει η επόμενη ημέρα,ξέρω ότι για μία ακόμη φορά,τα έχω καταφέρει.

Νιώθω ως διά μαγείας ήρεμη,γεμάτη από την αγάπη των παιδιών μου και απέραντη ευγνωμοσύνη για όλους τους ανθρώπους που μπορώ και βοηθάω ."

* Η μονογονεικότητα είναι ένα συνεχές , αδιάκοπο ταξίδι αντοχής.Δεν είσαι μόνη σου . Ζήτησε σήμερα βοήθεια και στήριξη 210 5234737 Ανοιχτή Γραμμή Οικογενειακής Συμβουλευτικής και Θεραπείας ,