Blog

Η ευθύνη της ¨ευθύνης"

2020-02-12 12:14

 

Ελλάδα 2020.

Γονείς κακοποιούν με πολλαπλούς τρόπους τα παιδιά τους ,

Παιδιά όλων των ηλικιών επιτίθενται βρίζουν χτυπούν , κακοποιούν άλλα παιδιά.

Σύζυγοι δολοφονούν συζύγους , ιερείς και λειτουργοί κάθε τομέα ασελγούν σε παιδιά και ενήλικες.

Μητέρες πέφτουν στο κενό με ή χωρίς τα μωρά τους .

 

Σκοτάδι μαύρο στις ψυχές του κόσμου.

 

Και ύστερα οι γείτονες , οι συγγενείς , οι δάσκαλοι , οι "κάτι έίχαμε ακούσει / δεί / καταλάβει αλλά δεν είναι δική μας δουλειά ".

Αυτοί οι  "Κρίμα ήταν καλή κοπέλα / καλό παιδί ". Οι  "Αν μας ζητούσε βοήθεια θα βοηθούσαμε ".

Οι καλοί Σαμαρείτες του "μετά" .

Η γιαγιά μου έλεγε ,  "Να σε κάψω Γιάννη μ ' να σε αλείψω λάδι ".

 

Εσύ πότε πιστεύεις ότι σε αφορά κάτι ? Πότε νιώθεις ότι σε απειλεί  και θέτει σε κινδύνο την ζωή σου , την ηρεμία σου , την οικογένεια σου ίσως...

Που πρέπει να φτάσει ο κόμπος για να καταννοήσεις ότι έχεις ΑΜΜΕΡΙΣΤΗ ευθύνη .

 

Έχεις ευθύνη όταν ακούς φωνές στο δίπλα διαμέρισμα επανειλλημένως , έχεις ευθύνη όταν βλέπεις ένα απεριποίητο, εμφανώς παραμελημένο παιδί .

Φέρεις ευθύνη όταν δείς να κλωτσούν ένα ζώο , φέρεις ευθύνη όταν συναναστρέφεσαι με έναν κακοποιητικό άνθρωπο.

Φέρεις ευθύνη όταν δεν νουθετείς τα παιδιά σου , φέρεις ευθύνη όταν δεν σκύβεις πάνω από την ημέρα των παιδιών σου..Να ακούσεις , να αντιληφθείς , να πιάσεις κάτι μικρό στον αέρα.

 

Έχεις ευθύνη όταν στην γειτονιά σου γίνονται τέρατα και εσύ τινάζεις το χαλί σου αμέριμνος.

΄Εχεις ευθύνη όταν  το παιδί σου είναι επιθετικό . Έχεις ευθύνη όταν η φίλη σου έχει μώλωπες.

Φέρεις ευθύνη όταν ο απέναντι δεν έχει να φάει ,δεν έχει να ντύσει τα παιδιά του .

 

Και θα μου πείς "άσε μας ρε κοπέλα μου , έχω δικά μου προβλήματα" . Μμμμ..έχεις δίκιο.

Ο καθένας μας έχει τα δικά του προβλήματα.Ο κάθε ένας απο εμάς είναι ένας Σίσυφος.

Μόνο που σε μία κοινωνία ,  η πέτρα που τσουλάς και σου γλιστράει κάποια στιγμή θα πάρει αμπάριζα τα πάντα.

Αυτό δεν σκέφτονται οι άνθρωποι. Δεν σκέφτονται ότι η μικρή δική τους αμέλεια (ή και μεγαλύτερη) έχει επιπτώσεις και μάλιστα πολύ σοβαρές όχι μόνο σε έναν άνθρωπο αλλά αργότερα , στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.

 

Είναι απλό. Αν εσύ χρειαζόσουν βοήθεια θα ήθελες κάποιος να νοιαστεί. Όλοι μας το θέλουμε. Οι εγωισμοί είναι για το θεαθήναι .

Στην ουσία μας όλοι επιζητούμε την φροντίδα , το νοιάσιμο , το "δεν είσαι μόνος σου ".

 

Είναι αφελές να πιστεύεις πως ό,τι γίνεται έξω απο το σπίτι σου δεν σε αφορά.Που ζείς εσύ? Στο βουνό , μόνος? Παρέα με ένα κοπάδι λύκων ?

Όχι . Ζείς εδώ , άνθρωπος ανάμεσα σε ανθρώπους .

Και όση ευθύνη έχεις για εσένα  , άλλη τόση έχεις και για εκείνους .

 

Αν σήμερα βοηθήσεις μία μητέρα να απαλλαγεί απο έναν κακοποιητικό σύζυγο , αύριο θα έχεις "παραδώσει" στην κοινωνία μία λιγότερο τραυματισμένη ψυχικά γυναίκα , θα έχεις ίσως προφυλάξει και ένα παιδί από μία κακή , τραυματική παιδική ηλικία.

Αν σήμερα μιλήσεις για ένα παιδί που παραμελείται , θα έχεις πλάσει ένα αύριο για αυτό το παιδί πιο φωτεινό , με λιγότερο μαύρο.

 

Αν σήμερα καταγγείλεις ένα περιστατικό ασέλγειας/κακοποίησης / παραμέλησης , αύριο θα έχεις βάλει τέλος στη δράση του "θύτη" και θα έχεις ανοίξει ένα παράθυρο στις ζωές των ανηθρώπων να μπεί δειλά δειλά το φως.

 

Αν σήμερα πάψεις να σκέφτεσαι το εγώ σου , ξεκινάς να πλάθεις ένα αύριο καλύτερο και για εσένα.

Με περίσσότερη φροντίδα , με περισσότερη ανθρωπιά και αλληλεγγύη.

Καταννοώ πως δεν σου είναι εύκολο.

Θέλω όμως αλήθεια να σκεφτείς , στην περίπτωση π.χ μιας γυναίκας που κακοποιείται ..ποιός δυσκολεέυεται περισσότερο ?

 

Ας γίνουμε εμπράκτως μια κοινωνία πρόνοιας.

Δεν υπάρχει το μετά . Η στεναχώρια σου , ο θυμός σου ή ίσως οι ενοχές σου είναι άχρηστες στο μετά.

 

Τώρα . Δράσε τώρα . Μίλησε τώρα.

Έχεις ευθύνη να έχεις ευθύνη .

 

Μαρία Π . Ψαθά

 

 *Οι καταγγελίες είναι απολύτως ανώνυμες . Οι ειδικοί χειρίζονται τις υποθέσεις με τρυφερότητα και συνείδηση .

Τηλεφωνικές Γραμμές SOS

15900 - Βία κατά των Γυναικών

1056 - Χαμόγελο του Παιδιού

 

 

 

 

 

 

Ο Τέλειος Γονιός Δεν Υπάρχει

2020-02-04 11:41
Γράφει η Κυριακή Παπακοσμίδου , Κοινωνική Λειτουργός
 
 
Αν με ρωτούσες παλαιότερα πώς θα μπορύσα να γίνω ευτυχισμένη , σίγουρα δεν θα μπορούσα να σου δώσω μία αξιόπιστη απάντηση..
 
Τώρα πλέον , μετά από 9 ολόκληρα χρόνια , μπορώ να πω ότι ευτυχισμένη έγινα αποκτώντας 2 υπέροχα παιδιά που με επέλεξαν για μάνα τους .
 
Μέσα από την εμπειρία μου ως μανούλα αλλά και ως παιδί , θεωρώ ότι δεν υπάρχει τέλειος γονιός..Ίσως επειδή δεν υπάρχει ο τέλειος, αψεγάδιαστος άνθρωπος.
 
Η καλή σχέση του παιδιού με τους γονείς βασίζεται στον ποιοτικό χρόνο που αφιερώνουν σε αυτό.
Το πόσο αληθινοί είναι απέναντι του ...
 
Εγώ επέλεξα να είμαι αληθινή απέναντι στα παιδιά μου..Να τους δείχνω πάντα πότε η μανούλα είναι χαρούμενη , αλλά και πότε λυπημένη.
Δεν τους εγκλωβίζω μέσα σε έναν γυάλινο κόσμο.
Τους επιτρέπω να γνωρίζουν και την άλλη πλευρά της ζωής ...
 
Ο κόσμος δεν είναι μόνο άσπρος , αλλά και μαύρος .Δεν απαρτίζεται μόνο από καλούς ανθρώπους , αλλά και από "κακούς".
 
Τους αφήνω να μαθαίνουν μέσα από τα λάθη τους , πηγαίνοντας παράλληλα μαζί τους και πάντα κοντά τους .
 
Φυσικά και αναρωτήθηκα πολλές φορές αν είμαι καλή μαμά , αν πήρα τη σωστή απόφαση για τα παιδιά μου...αλλά να σου πώ κάτι ;
 
Πίσω από κάθε παιδί που πιστεύει στον εαυτό του υπάρχει ένας ενήλικας που πίστεψε πρώτα σε αυτό ( Math Jacobson).
 
Όταν έχεις τα παιδιά σου δίπλα σου , τότε έχεις τα πάντα ..Κάθε κακό μοιάζει μικρό.

"Αν δεν έχεις κλάψει γοερά στη σκέψη πως αν σου συμβεί κάτι , το παιδί σου δεν θα έχει κανέναν στον κόσμο " . Το κείμενο για την μονογονεικότητα που μας συγκλόνισε

2020-01-30 13:06
Αναρτήθηκε πριν λίγες ημέρες στο προσωπικό fb page  της αυτό το κείμενο - γροθιά στο στομάχι.
Η μονογονέας Νότα Σπανοπούλου , λέει αυτό ακριβώς που αισθάνεται  , την απόλυτη δύσκολη αλήθεια για τις μονογονεικές οικογένειες.
 
Σςςςς....
 
Όχι , το να μεγαλώνεις μόνος ένα ή περισσότερα παιδιά , δεν είναι το ίδιο με το να έχεις έναν άντρα ο οποίος δεν σε βοηθάει πολύ στην ανατροφή τους!
Όχι , το να μεγαλώνεις μόνος ένα ή περισσότερα παιδιά,δεν είναι το ίδιο με το να έχεις έναν άντρα ο οποίος δουλεύει διπλοβάρδιες!
 
Ακούω συχνά συζητήσεις ανθρώπων , που κρίνουν με σκληρά λόγια αυτή την "χωρισμένη" ή ακόμη και αυτή την  "χήρα" και το ατσείο της υπόθεσης είναι ότι οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) που μπαίνουν σε αυτές τις συζητήσεις , είναι άνθρωποι που είναι μεφανές πως απλά μισούν τη ζωή τους.
 
Είναι άνθρωποι που έχουν βολέψει τη μίζερη ύπαρξη τους σε ανύπαρκτες ευτυχίες και που ο μόνος τρόπος να νιώσουν καλύτερα με αυτό , είναι να υποβαθμίσουν και να υποβιβάσουν τις επιλογές και τις προσπάθειες των γύρω τους.
 
Είμαι σχεδόν σίγουρη πως βγάζουν χολή , απλά και μόνο γιατί ζηλεύουν να βλέπουν ανθρώπους που ενώ κάηκαν τα πάντα τους και υποχρεώθηκαν να τα χτίσουν από την αρχή , κάνουν άλματα , ενώ εκείνοι βρίσκονται φυλακισμένοι σε μία πραγματικότητα που απεχθάνονται.
 
Είμαι σχεδόν σίγουρη πως προσπαθούν να πετάξουν λάσπη , γιατί μέσα τους ξέρουν καλά , πως θα ήθλενα αυτοί να είναι στη θέση εκείνης της γυναίκας που άρπαξε τη ζωή από τα μαλλιά και στάθηκε στα πόδια της χωρίς δεκανίκια.
 
Δεν έχεις δικαίωμα να κρίνεις καμία γυναίκα (κανέναν άνθρωπο) που ξαφνικά , ή  όχι και τόσο , βρέθηκε μόνος στη ζωή...
Δεν έχεις δικαίωμα να κρίνεις τις επιλογές και τη ζωή ενός ανθρώπου που ζεί μια ζωή που δεν μπορείς να φανταστείς πως είναι πραγματικά!
 
Αν δεν έχεις σφιχταγκαλιάσει το παιδί σου για να το ηρεμήσεις από τους λυγμούς , αν δεν έχεις βγάλει αμέτρητα ψυχοσωματικά από το άγχος του άυριο.
Αν δεν έχεις κλάψει γοερά στη σκέψη πως αν σου συμβεί κάτι , το παιδί σου δεν θα έχει κανέναν στον κόσμο.
Αν δεν έχεις νιώσει τη μοναξιά και την απόγνωση να σε καταπίνουν.
Αν δεν έχεις δεί τη ζωή σου να καίγεται μπροστά στα μάτια σου και να πρέπει να την ξαναχτίσεις πάνω στις στάχτες μόνος σου.
 
Αν δεν έχεις κληθεί να παίξεις αμέτρητους ρόλους ταυτόχρονα,γιατί δεν υπάρχει κανείς να αναλάβει έστω και έναν για εσένα.
Αν δεν σε έχει πιάσει πανικός,γιατί πρέπει να πας το ένα σου παιδί στο νοσοκομείο το βράδυ.
Αν δεν έχεις νιώσει τον ήχο του κλειδιού στην πόρτα να σε ξεκουφαίνει , όταν κλειδώνεις για να κοιμηθείτε και είσαι ο μόνος υπέυθυνος για τα πλάσμτα που κοιμούνται στο διπλανό δωμάτιο...
 
Ξέρεις..οι μονογονείς δεν χρειάζονται απαραίτητα κάποιον να τους καταλάβει .
Καμιά φορά αρκεί να τους αφήσεις στην ησυχία τους , να κάνου ό,τι επιλέγουν εκείνοι ως καλύτερο για τους ίδιους και τα παιδιά τους.
Καμιά φορά δεν χρειάζονται συμπόνοια και βλέμματα λύπησης .
 
Χρειάζονται απλά να τους αφήσεις να ζούν , χωρίς την ιδιότητα τους ως "χωρισμένους" ή "χήρους" , να αντικαθιστά το όνομα τους.
 
Αν λοιπόν δεν μπορείς να τους χαρίσεις ένα χέρι και ένα αληθινό χαμόγελο για να συμπορευτείτε ως άνθρωποι , απλά σκάσε και άσε τους να ζήσουν !
 
 
 
 
<< 3 | 4 | 5 | 6 | 7 >>

Blog

Το "μετά" του μετά την καραντίνα , της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-07-16 15:49
  Αγαπημένοι μου ,   πάει καιρός. Ίσως λίγο περισσότερος από αυτόν που θα ήθελα αλλά ...προσαρμοζόμουν και 'γώ ! Ο Ιούλιος είναι στα καλύτερα του , καταμεσήμερο καλοκαιριού ανάμεσα σε κάποια σκοτάδια ζωής.   Στην προσπάθεια μας , στο 100άρι μάλλον , που κάνουμε καθημερινά για να...

Χρόνια Πολλά σε Εκείνες που Επέλεξαν ή όχι , να Μην είναι Μαμάδες της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-05-09 18:02
Με τις παγκόσμιες ημέρες έχω πολύ κακό προηγούμενο...Δεν μου αρέσουν .  Τις θεωρώ κοροιδία ..μια θλιβερή υπενθύμιση για ό,τι ιδανικά θα ήταν αυτονόητο. Αύριο όμως...αύριο είναι μία γιορτή που όσο και να θέλω να προσπεράσω αδυνατώ. Όχι γιατί είμαι η ίδια μαμά,αυτό το γιορτάζω καθημερινά και με...

Το Μέσον , της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-04-29 11:27
Κοίταζε τα πόδια του . Το ένα πόδι του για την ακρίβεια. Ε , και το άλλο καλο ήταν αλλά δεν ήταν το πόδι του.   Είχε μπεί η άνοιξη. Άνθιζε η καρδιά σου . Δεκατρείς  μήνες μετά το ατύχημα , πρώτη φορά άγγιζε τις  αμυγδαλιές.   Αχ! ήταν μια άνοιξη ξελογιάστρα . Και εκείνος...

Σε ποια κανονικότητα θέλουμε να γυρίσουμε ; της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-04-21 13:07
  Έχουμε συπληρώσει πάνω απο 40 ημέρες μέτρων , σκληρών μέτρων , πιο σκληρών μέτρων.   Σε όλο αυτό το διάστημα μια πληθώρα συναισθημάτων έπαιζε σαν βουβή ταινία σε κάθε ελληνικό σπίτι , σε κάθε άνθρωπο.   Φόβος για την υγεία , τι είναι ο κορονοιός , υπάρχει , μήπως...

Εχθές με είδε το φεγγάρι , της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-04-09 14:23
    Σωπάσανε οι άνθρωποι και επιτέλους ακούγονται τα πουλιά. Σταμάτησαν τα αμάξια και νιώθεις τον άερα στο πρόσωπο σου καθαρό , κανονικό.γήινο. Έφυγε το νέφος και ανακαλύψαμε τον ουρανό. Οι οικογένειες έσμιξαν χωρίς άγχη και χρονοδιαγράμματα. Ο ήλιος λάμπει χωρίς τεχνητά συννεφάκια να...

Έχω την άνοιξη καρφιτσωμένη στην ψυχή μου , απο την Μαρία Π. Ψαθά

2020-04-01 15:40
Απρίλιος . Οι αμυγδαλιές μόνες χαίρονται τον ήλιο και την φλυαρία των πουλιών . Μπορώ τώρα να τα ακούσω γιατί η πόλη είναι ήσυχη..πολύ ήσυχη. Εκείνη η ησυχία που σου κρυώνει το δέρμα και σε ανατριχιάζει  , ακόμη και αν πέφτει πάνω σου ο ήλιος. Τι να τον κάνεις τον ήλιο μόνος σου ; Έχεις...

1ος Διαγωνισμός Παραμυθιού από το λατρεμένο koukidaki.gr

2020-03-23 12:16
    Η αγαπημένη ιντερνετική γωνιά μικρών και μεγάλων διοργανώνει τον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Παραμυθιού .   Θέμα Ελεύθερο και 3 Κατηγορίες για να επιλέξετε .       Μπείτε στο koukidaki.gr για να λάβετε όλες τις πληροφορίες.     Η...

Για πόσο ακόμα θα ακούς τους άλλους ;

2020-03-23 11:57
Γράφει η δημοσιογράφος Μαρία Σκαμπαρδώνη   Αν άκουγα εκείνους που με απέτρεπαν να ασχοληθώ με το Taekwondo , δεν θα είχα τώρα έντεκα υπέροχα χρόνια , γεμάτα προπονήσεις ,γέλια , όμορφες στιγμές στο άθλημα της ζωής μου . Αν άκουγα εκείνους που μου έλεγαν πως στα δεκατρία μου δεν αξίζει να...

Τα δεδομένα που σου λείπουν, της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-03-18 16:28
Θυμάσαι εκείνο το ζευγάρι μοντέρνα αθλητικά που ήθελες να αγοράσεις μεν , δεν είχες τα χρήματα δε..? Θυμάσαι μήπως , εκείνο το εμπορικό που ήθελες οπωσδήποτε να πας και να ξοδέψεις όλο σου τον μισθό ? Μήπως θυμάσαι , που τσακώθηκες με τον Τάκη γιατί στα γενέθλια σου αρκέστηκε μόνο σε ένα μπουκέτο...

Έμεινα σπίτι και ανακάλυψα τους ανθρώπους μου , της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-03-15 16:53
Η περίοδος που διανύουμε είναι η δυσκολότερη στα χρόνια της νεότερης Ελλάδας. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν αόρατο εχθρό , που μπορεί να βρίσκεται οπουδήποτε , σε οποιονδήποτε . Το μόνο μέτρο προστασίας που μπορούμε να πάρουμε είναι η απομόνωση .   Δεν είναι εύκολο και δυστυχώς για κάποιους...
1 | 2 | 3 | 4 | 5 >>

Blog

Το "μετά" του μετά την καραντίνα , της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-07-16 15:49
  Αγαπημένοι μου ,   πάει καιρός. Ίσως λίγο περισσότερος από αυτόν που θα ήθελα αλλά ...προσαρμοζόμουν και 'γώ ! Ο Ιούλιος είναι στα καλύτερα του , καταμεσήμερο καλοκαιριού ανάμεσα σε κάποια σκοτάδια ζωής.   Στην προσπάθεια μας , στο 100άρι μάλλον , που κάνουμε καθημερινά για να...

Χρόνια Πολλά σε Εκείνες που Επέλεξαν ή όχι , να Μην είναι Μαμάδες της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-05-09 18:02
Με τις παγκόσμιες ημέρες έχω πολύ κακό προηγούμενο...Δεν μου αρέσουν .  Τις θεωρώ κοροιδία ..μια θλιβερή υπενθύμιση για ό,τι ιδανικά θα ήταν αυτονόητο. Αύριο όμως...αύριο είναι μία γιορτή που όσο και να θέλω να προσπεράσω αδυνατώ. Όχι γιατί είμαι η ίδια μαμά,αυτό το γιορτάζω καθημερινά και με...

Το Μέσον , της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-04-29 11:27
Κοίταζε τα πόδια του . Το ένα πόδι του για την ακρίβεια. Ε , και το άλλο καλο ήταν αλλά δεν ήταν το πόδι του.   Είχε μπεί η άνοιξη. Άνθιζε η καρδιά σου . Δεκατρείς  μήνες μετά το ατύχημα , πρώτη φορά άγγιζε τις  αμυγδαλιές.   Αχ! ήταν μια άνοιξη ξελογιάστρα . Και εκείνος...

Σε ποια κανονικότητα θέλουμε να γυρίσουμε ; της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-04-21 13:07
  Έχουμε συπληρώσει πάνω απο 40 ημέρες μέτρων , σκληρών μέτρων , πιο σκληρών μέτρων.   Σε όλο αυτό το διάστημα μια πληθώρα συναισθημάτων έπαιζε σαν βουβή ταινία σε κάθε ελληνικό σπίτι , σε κάθε άνθρωπο.   Φόβος για την υγεία , τι είναι ο κορονοιός , υπάρχει , μήπως...

Εχθές με είδε το φεγγάρι , της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-04-09 14:23
    Σωπάσανε οι άνθρωποι και επιτέλους ακούγονται τα πουλιά. Σταμάτησαν τα αμάξια και νιώθεις τον άερα στο πρόσωπο σου καθαρό , κανονικό.γήινο. Έφυγε το νέφος και ανακαλύψαμε τον ουρανό. Οι οικογένειες έσμιξαν χωρίς άγχη και χρονοδιαγράμματα. Ο ήλιος λάμπει χωρίς τεχνητά συννεφάκια να...

Έχω την άνοιξη καρφιτσωμένη στην ψυχή μου , απο την Μαρία Π. Ψαθά

2020-04-01 15:40
Απρίλιος . Οι αμυγδαλιές μόνες χαίρονται τον ήλιο και την φλυαρία των πουλιών . Μπορώ τώρα να τα ακούσω γιατί η πόλη είναι ήσυχη..πολύ ήσυχη. Εκείνη η ησυχία που σου κρυώνει το δέρμα και σε ανατριχιάζει  , ακόμη και αν πέφτει πάνω σου ο ήλιος. Τι να τον κάνεις τον ήλιο μόνος σου ; Έχεις...

1ος Διαγωνισμός Παραμυθιού από το λατρεμένο koukidaki.gr

2020-03-23 12:16
    Η αγαπημένη ιντερνετική γωνιά μικρών και μεγάλων διοργανώνει τον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Παραμυθιού .   Θέμα Ελεύθερο και 3 Κατηγορίες για να επιλέξετε .       Μπείτε στο koukidaki.gr για να λάβετε όλες τις πληροφορίες.     Η...

Για πόσο ακόμα θα ακούς τους άλλους ;

2020-03-23 11:57
Γράφει η δημοσιογράφος Μαρία Σκαμπαρδώνη   Αν άκουγα εκείνους που με απέτρεπαν να ασχοληθώ με το Taekwondo , δεν θα είχα τώρα έντεκα υπέροχα χρόνια , γεμάτα προπονήσεις ,γέλια , όμορφες στιγμές στο άθλημα της ζωής μου . Αν άκουγα εκείνους που μου έλεγαν πως στα δεκατρία μου δεν αξίζει να...

Τα δεδομένα που σου λείπουν, της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-03-18 16:28
Θυμάσαι εκείνο το ζευγάρι μοντέρνα αθλητικά που ήθελες να αγοράσεις μεν , δεν είχες τα χρήματα δε..? Θυμάσαι μήπως , εκείνο το εμπορικό που ήθελες οπωσδήποτε να πας και να ξοδέψεις όλο σου τον μισθό ? Μήπως θυμάσαι , που τσακώθηκες με τον Τάκη γιατί στα γενέθλια σου αρκέστηκε μόνο σε ένα μπουκέτο...

Έμεινα σπίτι και ανακάλυψα τους ανθρώπους μου , της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-03-15 16:53
Η περίοδος που διανύουμε είναι η δυσκολότερη στα χρόνια της νεότερης Ελλάδας. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν αόρατο εχθρό , που μπορεί να βρίσκεται οπουδήποτε , σε οποιονδήποτε . Το μόνο μέτρο προστασίας που μπορούμε να πάρουμε είναι η απομόνωση .   Δεν είναι εύκολο και δυστυχώς για κάποιους...
1 | 2 | 3 | 4 | 5 >>

Blog

Το "μετά" του μετά την καραντίνα , της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-07-16 15:49
  Αγαπημένοι μου ,   πάει καιρός. Ίσως λίγο περισσότερος από αυτόν που θα ήθελα αλλά ...προσαρμοζόμουν και 'γώ ! Ο Ιούλιος είναι στα καλύτερα του , καταμεσήμερο καλοκαιριού ανάμεσα σε κάποια σκοτάδια ζωής.   Στην προσπάθεια μας , στο 100άρι μάλλον , που κάνουμε καθημερινά για να...

Χρόνια Πολλά σε Εκείνες που Επέλεξαν ή όχι , να Μην είναι Μαμάδες της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-05-09 18:02
Με τις παγκόσμιες ημέρες έχω πολύ κακό προηγούμενο...Δεν μου αρέσουν .  Τις θεωρώ κοροιδία ..μια θλιβερή υπενθύμιση για ό,τι ιδανικά θα ήταν αυτονόητο. Αύριο όμως...αύριο είναι μία γιορτή που όσο και να θέλω να προσπεράσω αδυνατώ. Όχι γιατί είμαι η ίδια μαμά,αυτό το γιορτάζω καθημερινά και με...

Το Μέσον , της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-04-29 11:27
Κοίταζε τα πόδια του . Το ένα πόδι του για την ακρίβεια. Ε , και το άλλο καλο ήταν αλλά δεν ήταν το πόδι του.   Είχε μπεί η άνοιξη. Άνθιζε η καρδιά σου . Δεκατρείς  μήνες μετά το ατύχημα , πρώτη φορά άγγιζε τις  αμυγδαλιές.   Αχ! ήταν μια άνοιξη ξελογιάστρα . Και εκείνος...

Σε ποια κανονικότητα θέλουμε να γυρίσουμε ; της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-04-21 13:07
  Έχουμε συπληρώσει πάνω απο 40 ημέρες μέτρων , σκληρών μέτρων , πιο σκληρών μέτρων.   Σε όλο αυτό το διάστημα μια πληθώρα συναισθημάτων έπαιζε σαν βουβή ταινία σε κάθε ελληνικό σπίτι , σε κάθε άνθρωπο.   Φόβος για την υγεία , τι είναι ο κορονοιός , υπάρχει , μήπως...

Εχθές με είδε το φεγγάρι , της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-04-09 14:23
    Σωπάσανε οι άνθρωποι και επιτέλους ακούγονται τα πουλιά. Σταμάτησαν τα αμάξια και νιώθεις τον άερα στο πρόσωπο σου καθαρό , κανονικό.γήινο. Έφυγε το νέφος και ανακαλύψαμε τον ουρανό. Οι οικογένειες έσμιξαν χωρίς άγχη και χρονοδιαγράμματα. Ο ήλιος λάμπει χωρίς τεχνητά συννεφάκια να...

Έχω την άνοιξη καρφιτσωμένη στην ψυχή μου , απο την Μαρία Π. Ψαθά

2020-04-01 15:40
Απρίλιος . Οι αμυγδαλιές μόνες χαίρονται τον ήλιο και την φλυαρία των πουλιών . Μπορώ τώρα να τα ακούσω γιατί η πόλη είναι ήσυχη..πολύ ήσυχη. Εκείνη η ησυχία που σου κρυώνει το δέρμα και σε ανατριχιάζει  , ακόμη και αν πέφτει πάνω σου ο ήλιος. Τι να τον κάνεις τον ήλιο μόνος σου ; Έχεις...

1ος Διαγωνισμός Παραμυθιού από το λατρεμένο koukidaki.gr

2020-03-23 12:16
    Η αγαπημένη ιντερνετική γωνιά μικρών και μεγάλων διοργανώνει τον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Παραμυθιού .   Θέμα Ελεύθερο και 3 Κατηγορίες για να επιλέξετε .       Μπείτε στο koukidaki.gr για να λάβετε όλες τις πληροφορίες.     Η...

Για πόσο ακόμα θα ακούς τους άλλους ;

2020-03-23 11:57
Γράφει η δημοσιογράφος Μαρία Σκαμπαρδώνη   Αν άκουγα εκείνους που με απέτρεπαν να ασχοληθώ με το Taekwondo , δεν θα είχα τώρα έντεκα υπέροχα χρόνια , γεμάτα προπονήσεις ,γέλια , όμορφες στιγμές στο άθλημα της ζωής μου . Αν άκουγα εκείνους που μου έλεγαν πως στα δεκατρία μου δεν αξίζει να...

Τα δεδομένα που σου λείπουν, της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-03-18 16:28
Θυμάσαι εκείνο το ζευγάρι μοντέρνα αθλητικά που ήθελες να αγοράσεις μεν , δεν είχες τα χρήματα δε..? Θυμάσαι μήπως , εκείνο το εμπορικό που ήθελες οπωσδήποτε να πας και να ξοδέψεις όλο σου τον μισθό ? Μήπως θυμάσαι , που τσακώθηκες με τον Τάκη γιατί στα γενέθλια σου αρκέστηκε μόνο σε ένα μπουκέτο...

Έμεινα σπίτι και ανακάλυψα τους ανθρώπους μου , της Μαρίας Π. Ψαθά

2020-03-15 16:53
Η περίοδος που διανύουμε είναι η δυσκολότερη στα χρόνια της νεότερης Ελλάδας. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν αόρατο εχθρό , που μπορεί να βρίσκεται οπουδήποτε , σε οποιονδήποτε . Το μόνο μέτρο προστασίας που μπορούμε να πάρουμε είναι η απομόνωση .   Δεν είναι εύκολο και δυστυχώς για κάποιους...
1 | 2 | 3 | 4 | 5 >>