Κει που σουρνα τη μάπα πάνω κάτω στο πλακάκι , μου ρθε αυτή η ευφάνταστως ιδέα.Θα γράψω λέω ενα κείμενο στη γλώσσα μας βρε αδερφέ.Να συννενοηθούμε πια.Όλου του κόσμου εμείς οι βαθύτατα και ριζοσπαστικά μορφωμένοι.

Αν τρώς κατάπιε και εάν πίνεις φτύστο.Ξεκινάω.

Είναι η μοίρα του ανθρωπίνου γένους βαριά και ασήκωτη που λές καθώς η ζωή κυλά καθημερινά στο αυλάκι της συγκινήσεως και του δοτικού τρόπου εξαργύρωσης των συναισθημάτων. είναι τέτοια σου λέει η λιπαναρόφηση που μας αποσπά κάθε λίπος ζωής,κάθε λάδι κινητήριος δύναμης.

Ευτυχώς τα μαντάτα είναι καλά.Ο άνθρωπος λέει απο πάντα του εξασκιζότανε στην ατέρμονη μάχη με τον εαυτό του.Αυτοδερνότανε σε απλή δημοτικιά,εξ απ ανέκαθεν.

'Επεφτε σηκωνότανε.Ξανάπεφτε,βαριότανε και έμενε κατάχαμας. Ο ωχαδελφισμός βγήκε κάπως έτσι.Ένας Χόμος Σάπιος κάποτε,στο Μεξικό νομίζω,καθώς βαρέθηκε εξακολουθούμενως να σηκωθεί για καλή του επιτυχία τον πλησίασε ένας Χόμος Φρέσκος και τότε περικατουρημένος απο χαρά ο Χόμος Σάπιος του είπε "Ωχ!Αδελφέ μου..έπεσα...σήκωσε με να χαρείς το φρέσκο σου".

Όπως αντιλαμβάνεσαι φίλε διαβαστή,η ιστορία μας είναι παλιά και χωνεμένη σε ένα ξύλινο μπαούλο της γιαγιάς θαρρείς.Σαν εκείνα που οι νοικοκυρές βάζανε τα νυφικά τους φορέματα και τα βρακιά των εραστών τους.

Εγώ απο πάντα μου μελέτηγα αυτή την πεπαλαιωμένη ιστορία και κάπως έτσι κατάφερα να φτάσω στο επιδαπέδιο σημείο του σήμερος.Διότι η μελετηρή μου απόσταση απο τον εαυτό μου με οδήγαγε μονότερμα και μονοκούκι στην εκβάθυνση των πολυδεκαδικών μου γνώσεων.

Είμαι ένα τέρας παραμορφώσεως και το χω πάρει καμάρι παραμάσχαλα μαζί με το αποιδρωτικό με ταλκ.Α!όλα και όλα παρότι πενταμορφωμένη δεν αρκούμαι σε αυτό.Φροντίζω εξονυχιακά και την περιβολή μου,γιατί θέλω να περιβάλλομαι απαξάπαντως ωραία.

Την σήμερον καλημέρα πρέπει να είσαι εξοπλιστικώς φούλ έκδοση για να μην παραπέσεις.Μια φορά θυμάμαι παράπεσα στο δρόμο και ω!τι ξεφτίλα ήμουν απεριποίητως ταλαίπωρη.Ντράπηκα και να ζητήξω βοήθεια να φανταστείς.Την βρήκα την άκρη μου όμως.

'Ετσι είμαι,απο ΄'ακρη σε άκρη τη βρίσκω και ξεκινάω να μπλέκω το ειδύλλιο μου.

Ειδυλιακά σου έγραψα και σήμερα και η ελπιδοφόρος μου ευχή είναι κάτι να αντιγράψεις απο τον εξαιρετέο τροπικό μου στοχευμένο περίδρομο ζωής.

Να γίνεις σαν εμένα το εσωκλείω μέσα μου και θα το προσεύχω καθυβραδινώς.

Σε χαιρετάγω,με αγαπηνή νοσταγία γρηγορευόμενη να σου ξαναμεταλαμπαδέψω την πενταμορφωμένη μου παραμόρφωση.

Δεν μπορεί να το παθαίνω μόνο εγώ.Δεν το δέχομαι δηλαδή.Να ξεχνάω.Όχι deadlines και τέτοια..όχι..πιο απλά πράγματα...π.χ να βάζω το τηγάνι με το λάδι,να ψιλοκόβω το κρεμμύδι και 2 ώρες μετά να συνειδητοποιώ ότι δεν έχω ανάψει το μάτι!! Μου έχει τύχει να βάλω την κούπα του καφέ στο ψυγείο αντί να τη πάρω στο γραφείο...να ξεχάσω το γάλα όλο το βράδυ στο μπάνιο..επάνω στο πλυντήριο..και άλλα κουλά.

Πριν τρελαθώ και πληρώσω αδρά σε ένα γιατρό,μια ψυχαναλύτρια,έναν νευρολόγο βρε αδερφέ αποφάσισα να οργανωθώ.

Σημειώνω τα πάντα φίλε μου.Τα πάντα.Όπως το ακούς.Έχω μια ατελείωτη to do list.Απο το σίδερο μέχρι τη λίστα με τα ψώνια.Δεν θα τρελαθώ εγώ!!!

Οι επιστήμονες λένε ότι αυτό συμβαίνει όταν παραφορτώνεις τον εγκέφαλο σου και κατά συνέπεια την καθημερινότητα σου με διάφορα λογιών λογιών πραγματάκια..Και επειδή είμαστε προγραμματισμένοι να θυμόμαστε μόνο τα σημαντικά και αγχωτικά θεματάκια μας όλα τα υπόλοιπα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.Ανύπαρκτη συνήθως.

Έλα μου όμως που τα μικρά είναι αυτά που απαρτίζουν την υπέροχη καθημερινότητα μας..είναι εκείνα τα ασήμαντα τοσοδούλια που σου φτιάχνουν τη μέρα,τη στιγμή,τη διάθεση. Π.Χ έχεις κάτσει αναπαυτικά στην αγαπημένη σου πολυθρόνα έχει πάρει το μπώλ με τα ποπ κορν,αναψυκτικό,κουβερτούλα κια ουπς! το τηλεκοντρόλ είναι στον άλλον καναπέ..Σου έχει τύχει έτσι? Μη σκάς. Δεν είσαι μόνος.Είμαστε πολλοί.Εμείς οι πολυάσχολοι,πολυπράγμωνες,πολυτάλαντοι και πολυξεχασιάριδες.

Σου προτείνω να οργανωθείς.Θα έχεις ένα τετράδιο,ένα μπλοκ,ένα μάτσο post it ,ότι θέλεις και βολεύεσαι..και θα σημειώνεις τα πάντα. Γλιτώνεις χρόνο,κόπο και άγχος! Ω ναι.

Το τελευταίο είναι δε και το πιο σημαντικό.Αλλοίμονο εάν αγχωνόμαστε για το κάθε τι.Όταν όμως δεν σε βοηθά η μνήμη σου και έχεις να ασχοληθείς με 84 παράλληλα πράγματα,ένας ντουβρουτζάς θα σου ρθει.

Γι αυτό σου λέω.Σημείωνε.Τα πάντα.Και μόλις ολοκληρώνεις την κάθε εργασία σβήνε την απο τη λίστα σου.

Η ζωή είναι πανέμορφη και τακτοποιημένη απο μόνη της.Αρκεί να την βοηθήσουμε στο ομαλό ρολάρισμά.Είναι κρίμα κάτι τόσο απλό και εύκολο να σε κολλάει και να σου στερεί χρόνο,ηρεμία και ζωή τελικά...

Λοιπόν...σημείωνε και...τσουλάμε.

Αχαριστία = έλλειψη ευγνωμοσύνης / μη ύπαρξη εκτίμησης εκ του ευεργετηθέντα. Κι αφού το κατάλαβες..πάμε παραπέρα.

Πές αλήθεια,όχι πές..δεν έχεις συναντήσει ποτέ σου εκείνο τον τύπο ανθρώπου που είναι καλός,γλυκός,υπέροχος,σε λατρεύει,σε χρειάζεται,σε κανακεύει και στην πρώτη αναποδιά τσούπ! ΦΤΑΙΣ. Όχι? Μη ψεύδεσαι,μεγαλώνει η μύτη σου.Θα σε ταράξω και δεν το θέλω.

Είναι πολλοί και φυσικά ζούν ανάμεσα μας.Για το εάν είναι ενήμερος ο Λιακόπουλος μη με ρωτάς.

Τώρα,αυτά τα αχάριστα όντα με περιφορά γαλαντόμου κουταβιού είναι διάσπαρτα σε όλα τα μήκη και πλάτη της γής.Επιβιώνουν μασουλώντας το φιλότιμο και την υπομονή σου και αντί για ρέψιμο σου εκσφενδονίζουν ευθύνες,συνήθως τις δικές τους.

Είμαι εγώ εδώ να μας ανοίξω τα μάτια,μη φοβού. Ο αχάριστος που λές,φύση θέση θα κάνει τα αδύνατα δυνατά να σε ξεζουμήσει χωρίς όχι απλά αντάλαγμα,αλλά ούτε και κουράγια δεν θα σου αφήσει φεύγοντας."Εγώ δεν τον κατηγορώ.Ζούγκλα είμαστε,όπως μπορεί επιβιώνει ο καθείς.Εσυ όμως..εσύ μικρό φιλότιμο,αφελές πλάσμα γιατί αφού το βλέπεις να ρχεται το τσουνάμι της αχαριστίας...δεν κάνεις λίγο πιο κεί? Μια ομπρέλα παραπέρα ρε αδερφέ να μη σε πετύχει το κύμα? Είσαι μαζόχας φίλε μου.Και κλάψας.Και καλά να πάθεις.

Ποτέ όμως δεν είναι αργά.Ξέρω,εσύ ήθελες να βοηθήσεις.Να βοηθήσεις.Όπου βοηθάω σημαίνει παρέχω τις όποιες υπηρεσίες μου εξυπηρετούν για όσο μπορώ,εφόσον μπορώ και εάν μπορώ.Η αχάριστη πλευρά δεν το βλέπει έτσι.Και έτσι απο εκεί που είσαι ο καλός άνθρωπος που βοηθά γίνεσαι εκείνος ο ανεύθυνος χαραμοφάης που αντί να λές και ευχαριστώ έχεις και απαίτηση εκτίμησης.Ου να μου χαθείς,ου!

Σωτηρία δεν υπάρχει.Το χω δεί το εργάκι άπειρες φορές.Έχω δεί όμως και εμένα άπειρες φορές,να μου γυρνάει μάτι&άντερο ταυτόχρονα και όπου φύγει φύγει ο αχάριστος...αλλά μετά ήρθε η επιφοίτηση..Δεν φταίει.Στο ξαναπά.

Τα σημάδια πάντα είναι εκεί,δυστυχώς και η στραβωμάρα σου.Φταίς.Σκούπισε τη μύξα σου και σώπασε.Φταίς είπα και επιβάλλεται να εξιλεωθείς απέναντι ..σε εσένα.Στην ψυχούλα σου που ταλαιπώρησες,στη ζωή σου που γεμίζεις με αχάριστους ανθρώπους και στον καθρεύτη σου,που θέλει να σε βλέπει ήρεμο και ευτιχυσμένο και εσύ του το στερείς.

Απο σήμερα,φτιάξε τη λίστα σου.Μέτρα τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου και πόσο μάλλον αυτούς που σε έχουν γύρω τους,κάνε το ξεκαθάρισμα.Μη λυπηθείς,χαμένος κανείς δε πάει.Παρακάτω θα βρεθεί ένας άλλος φιλότιμος που δεν θα χει διαβάσει αυτό το ταπεινό άρθρο.

Έχεις ανάγκη απο ανθρώπους που ξέρουν να σέβονται,να εκτιμούν και να αναγνωρίζουν.Έχεις όμως και υποχρέωση να ΣΕ σέβεσαι,να ΣΕ εκτιμάς και να ΣΕ αναγνωρίζεις.Μην χάνεσαι,μην αναλώνεσαι.

Απεταξάμην την αχαριστία! Απεταξάμην!

Κυριακή που λές..και πάντα ξυπνάω με αυτή την ένταση μέσα μου ότι πάει τελείωσε η χαλάρωση,αύριο πάλι δουλειά.Κάνω λάθος το γνωρίζω ,γιατί εκτός του ότι προκαταβάλλομαι μου χαλάω και την Κυριακή.Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.

Το θέμα μας είναι οι Εμμονές.Μάλιστα.Εμμονές έχουν όλοι μα όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι,ας το ξεκινήσουμε απο εκεί.Εμμονή θεωρείται η έντονη προσκόληση σε κάτι συγκεκριμένο..Μία συγκεκριμένη διατροφή,μία σταθερή συνήθεια σε συγκεκριμένη ώρα της ημέρας ή σε έναν άνθρωπο.

Σήμερα συγκεκριμένα θα μιλήσουμε με την Εμμονή της νοικοκυροσύνης.Αμέ. Και δεν εννοώ την εβδομαδιαία φασίνα ή το συγίρισμα του κρεβατιού.Μιλάω για όλες εκείνες τις προγραματισμένες κινήσεις που θα κάνεις μόλις ανοίξεις τα μάτια σου. 

Ξυπνάω,πλένομαι,παράλληλα ρυθμίζω το πλυντήριο για μαλακτικό(γιατί ξέχασα να απλώσω το βράδυ),πηγαίνω στα άπλυτα ξεχωρίζω την επόμενη πλύση,πηγαίνω δωμάτιο βγάζω να αεριστούν τα σκεπάσματα,κουζίνα τώρα..νερό στο μάτι να βράσουν οι πατάτες και άς έχω και έτοιμη και τη σάλτσα..ψιλοκόβω και κρεμμύδι. Όπως αντιλαμβάνεσαι έως ότου να πιείς καφέ ή να φάς σαν άνθρωπος πρωινό έχουν περάσει τουλάχιστον 2 ώρες,το σπίτι ναι μεν είναι στην εντέλεια αλλά τα νεύρα σου κρόσσια.Συνεπώς,δεν θα προτιμήσεις τον  καφέ.

Έρχεται μεσημέρι.Να στρώσεις τραπέζι,να μαζέψεις μετά,να πλύνεις ε, να μην ρίξεις και ένα ξεσκόνισμα μιας που έχεις χρόνο?

Απόγευμα..άπαπα αυτά τα ντουλάπια θέλουν κι άλλο τρίψιμο.Δως του να τρίβεις και για άυριο...χμ...ας φτιάξω τη φάβα για αύριο.Τουτέστιν ,ούτε  βραδινή χαλάρωση.ΕΜΜΟΝΗ. Με τον έλεγχο και την νοικοκυροσύνη.

Είμαι εδώ για να σε χαλαρώσω.Το σπίτι σου το ξέρεις και το ορίζεις μόνο εσύ.Άρα,εάν αιωρείται σκόνη στον αέρα κανείς -εκτός απο εσένα-δεν θα το παρατηρήσει.Πέρα τούτου,το σπίτι σου υπάρχει για να χαλαρώνεις.Να αισθάνεσαι ασφάλεια και οικειότητα και όχι ότι είσαι μόνιμα έγκλειστη σε κάτεργο.

Σήμερα κιόλας βάλε πρόγραμμα στις δουλειές του σπιτιού και ακολούθησε το πιστά.Σήμερα που είναι Κυριακή,επαναπρογραμμάτισε τον εαυτό σου.Αγάπησε και το σπίτι σου αλλά και εσένα..Μπορείς να μαγειρεύεις 2 φαγητά ανα δύο ημέρες.Έτσι την ενδιάμεση ημέρα μπορείς να κάνεις σιδερο ή ότι άλλο επιθυμείς.

Μην τρελένεσαι.Βάλε τάξη όχι μόνο στα μαξιλαράκια του καναπέ αλλά και στις εμμονές σου.Μάθε να απολαμβάνεις τη ζωή και όχι απώς να ητν εκτελείς σαν τις οδηγίες παρασκευής του κέικ.Τέλος, να θυμόμαστε πάντα ότι η Κυριακή σε όλο τον κόσμο,αναντάμ παπαντάμ είναι η ιερή μέρα της ξεκούρασης και της οικογένειας...μην κάνεις τίποτα.Ξύπνα στις 11 και φάτε έξω.

Όχι ΄τιποτα άλλο αλλά έτσι όπως πάς σε βλέπω να καταλήγεις έτσι...

Μπήκε φθινόπωρο...το ξέρεις όταν βραδυάζει και νοιώθεις εκείνη την ανατριχίλα στους ώμους...Το ξέρεις όταν ζητάς αγκαλιά το βράδυ για να κοιμηθείς ζεστά.Φθινόπωρο..όμορφη εποχή.Σπάνια στο είδος της και πολύτιμη πολύ...Γιατί το φθινόπωρο βάσει επιστημονικών ερευνών ,σου λέει,είναι η Πρωτοχρονιά μέσα σου.Αμέ!

Το καλοκαίρι εκεί κάπου ανάμεσα χαλάρωσης-αντιηλιακού-καφέ-πιάσε ένα τόστ , παίρνεις τις πιο σημαντικές αποφάσεις.Για σένα,για τη δουλειά,για αυτό το φόρεμα που τελικά δεν σε κολακεύει κ. ο . κ   Ίσως λοιπόν,θα πρέπει κάποτε να δώσουμε στο φθινόπωρο τη θέση που του αξίζει στην καρδιά μας.Το φθινόπωρο είναι αυτό που θα μας δώσει την ώθηση για τις μεγάλες αλλαγές.Είναι η εποχή που θα αλλάξεις χρώμα στο μαλλί,θα ξεκινήσεις διατροφή,θα κόψεις επιτέλους το καπνίσμα και θα αποφασίσεις να σε προσέχεις και να σε αγαπάς.

Το καλοκαίρι σου,δες το σαν αποταμιευτικό πρόγραμμα.Μαζεύεις...έτσι χαλαρή και απαλαγμένη απο στρές και προβλήματα,μαζεύεις εμπειρίες..Βλέπεις..δεν κοιτά απλά.Βλέπεις μέσα σου.Βλέπεις εσένα.Πόσο υπέροχη είσαι,πόσο δυνατή και πόσα καταπληκτικά πράγματα μπορείς να καταφέρεις..Το καλοκαίρι σου είναι το αποταμιευτικό πρόγραμμα σου και ο πραγματικός καθρεύτης σου.

Ούτε σε κολακεύει ούτε σε φθονεί.Σε αγαπάει.Και σε δέχεται όπως είσαι.Γιατί είσαι μοναδική..Και έρχεται μετά σου λέει,το υπέροχο φθινόπωρο και είναι η ώρα να κάνεις ανάληψη.Σπάσε τον κουμπαρά των θέλω σου και βάλε πλώρη για τις πραγματικότητες σου.

Δεν θα υπάρξει ποτέ πιο δυνατό ον απο τον άνθρωπο,πιο πολύχρωμα έντονα χρώματα απο αυτά της αύρας σου.Και δεν θα γινει ποτέ καλύτερη εποχή απο αυτό,το καφέ φθινόπωρο.

Πάρε ανάσα,πάρε και τις αποταμιεύσεις του καλοκαιριού σου ανα χείρας και βουρ! για το ταμείο του φθινοπώρου!!!!

Δεν είναι ποτέ αργά για να γίνεις ότι εσύ ονειρεύεσαι και πίστεψε με,θα είναι πάντα πολύ νωρίς να εγκαταλείψεις ;)