Η γλώσσα η μοσχαρίσια,η ατόφια.
Κει που σουρνα τη μάπα πάνω κάτω στο πλακάκι , μου ρθε αυτή η ευφάνταστως ιδέα.Θα γράψω λέω ενα κείμενο στη γλώσσα μας βρε αδερφέ.Να συννενοηθούμε πια.Όλου του κόσμου εμείς οι βαθύτατα και ριζοσπαστικά μορφωμένοι.
Αν τρώς κατάπιε και εάν πίνεις φτύστο.Ξεκινάω.
Είναι η μοίρα του ανθρωπίνου γένους βαριά και ασήκωτη που λές καθώς η ζωή κυλά καθημερινά στο αυλάκι της συγκινήσεως και του δοτικού τρόπου εξαργύρωσης των συναισθημάτων. είναι τέτοια σου λέει η λιπαναρόφηση που μας αποσπά κάθε λίπος ζωής,κάθε λάδι κινητήριος δύναμης.
Ευτυχώς τα μαντάτα είναι καλά.Ο άνθρωπος λέει απο πάντα του εξασκιζότανε στην ατέρμονη μάχη με τον εαυτό του.Αυτοδερνότανε σε απλή δημοτικιά,εξ απ ανέκαθεν.
'Επεφτε σηκωνότανε.Ξανάπεφτε,βαριότανε και έμενε κατάχαμας. Ο ωχαδελφισμός βγήκε κάπως έτσι.Ένας Χόμος Σάπιος κάποτε,στο Μεξικό νομίζω,καθώς βαρέθηκε εξακολουθούμενως να σηκωθεί για καλή του επιτυχία τον πλησίασε ένας Χόμος Φρέσκος και τότε περικατουρημένος απο χαρά ο Χόμος Σάπιος του είπε "Ωχ!Αδελφέ μου..έπεσα...σήκωσε με να χαρείς το φρέσκο σου".
Όπως αντιλαμβάνεσαι φίλε διαβαστή,η ιστορία μας είναι παλιά και χωνεμένη σε ένα ξύλινο μπαούλο της γιαγιάς θαρρείς.Σαν εκείνα που οι νοικοκυρές βάζανε τα νυφικά τους φορέματα και τα βρακιά των εραστών τους.
Εγώ απο πάντα μου μελέτηγα αυτή την πεπαλαιωμένη ιστορία και κάπως έτσι κατάφερα να φτάσω στο επιδαπέδιο σημείο του σήμερος.Διότι η μελετηρή μου απόσταση απο τον εαυτό μου με οδήγαγε μονότερμα και μονοκούκι στην εκβάθυνση των πολυδεκαδικών μου γνώσεων.
Είμαι ένα τέρας παραμορφώσεως και το χω πάρει καμάρι παραμάσχαλα μαζί με το αποιδρωτικό με ταλκ.Α!όλα και όλα παρότι πενταμορφωμένη δεν αρκούμαι σε αυτό.Φροντίζω εξονυχιακά και την περιβολή μου,γιατί θέλω να περιβάλλομαι απαξάπαντως ωραία.
Την σήμερον καλημέρα πρέπει να είσαι εξοπλιστικώς φούλ έκδοση για να μην παραπέσεις.Μια φορά θυμάμαι παράπεσα στο δρόμο και ω!τι ξεφτίλα ήμουν απεριποίητως ταλαίπωρη.Ντράπηκα και να ζητήξω βοήθεια να φανταστείς.Την βρήκα την άκρη μου όμως.
'Ετσι είμαι,απο ΄'ακρη σε άκρη τη βρίσκω και ξεκινάω να μπλέκω το ειδύλλιο μου.
Ειδυλιακά σου έγραψα και σήμερα και η ελπιδοφόρος μου ευχή είναι κάτι να αντιγράψεις απο τον εξαιρετέο τροπικό μου στοχευμένο περίδρομο ζωής.
Να γίνεις σαν εμένα το εσωκλείω μέσα μου και θα το προσεύχω καθυβραδινώς.
Σε χαιρετάγω,με αγαπηνή νοσταγία γρηγορευόμενη να σου ξαναμεταλαμπαδέψω την πενταμορφωμένη μου παραμόρφωση.
