Χωρίς να αγαπιέσαι ζείς χωρίς να αγαπάς πεθαίνεις , της Μαρίας Π. Ψαθά
...Ανεκπλήρωτοι πόθοι ,ανεκπλήρωτες αγάπες έρμαια στη φθορά του χρόνου.
Περνάει η στιγμή που έπρεπε να κρατήσεις την αγκαλιά σου κλειστή και μένεις μόνος σε ένα μέλλον αδιάφορο με χέρια κρύα και αδειανά.
Μιλάς , μέσα σου μιλάς.
Απευθύνεσαι με λόγια αγάπης , θυμού,απελπισίας σε εκείνη τη μία τη μοναδική , την υπέρτατη αγάπη που πέρασε και δεν σε ακούμπησε.
Μεθάς τις πλαστές σου μνήμες με κόκκινο κρασί ποτισμένο με την προσδοκία σου .
Το μυαλό σου φτιάχνει εκ νέου το παραμύθι. Αλλάζεις τοποθεσίες , σκηνικά ,κινήσεις μόνο ένα δεν αλλάζεις ; Την αγάπη.
Η αγάπη . Αυτή η μικρή ,περίεργη λέξη με τα 5 μόλις γράμματα , πόσο σημαντική τελικά για την επιβίωση σου ?
Χωρίς να αγαπιέσαι ζείς , χωρίς να αγαπάς πεθαίνεις.
Αγαπάω σημαίνει "Είμαι". Υπάρχω , ζώ και νιώθω.
Και κάπως έτσι το παραμύθι σου -αν και φανταστικό- σου δίνει εκείνη την παράταση στο όνειρο που τόσο επιθυμεί η ψυχή σου.
Είναι πάντα κάπως νωρίς ή αρκετά αργά για να διεκδικήσεις τον άνθρωπο που εσύ θεωρείς ότι κουμπώνει σαν χαμένο κομμάτι παζλ στη ζωή σου , στο είναι σου.
Αν όλα είναι στιγμές , η δική σας πέρασε και χάθηκε και δεν θα επιστρέψει.
Δεν σε μέθαει το κρασί , σε μεθάει η ανάμνηση που δεν κατάφερες να δημιουργήσεις . Γυρνάς πίσω την κασέτα της ζωής σου και προσπαθείς να ξανα παίξεις τη σκηνή ..Εκείνη την τελευταία σας κοινή σκηνή. Μα πάντα μένεις μόνος.
Μόνος , γεμάτος αγάπη . Αγάπη και δάκρυα.
Αυτά θα ξεπλύνουν το ανεξήγητο , αυτά θα ποτίσουν το μέλλον σου.
Να ριζώσει η αλήθεια , να γίνει δέντρο μεγάλο , να σου δώσει καρπούς.
Η μόνη αλήθεια , είναι η στιγμή που πραγματικά ζείς.Στο εδώ και στο τώρα.
Αν ήταν να ζούσε αυτή η αγάπη , έτσι και θα γινόταν.
Κράτα φυλαχτό πολύτιμο την φλόγα της ψυχής σου και προχώρα.
Κάπου παρακάτω σε περιμένει η αληθινή αγάπη. Εκείνη που δεν θα φύγει , που δεν θα ξεθωριάσει.
Η αγάπη που όσο φορές και να παίξεις την κασέτα , θα μένει εκεί. Άγρυπνος φρουρός δίπλα σου , στα όνειρα σου και στα θέλω σου.
Προχώρα.
Χωρίς να αγαπιέσαι ζείς , χωρίς να αγαπάς πεθαίνεις..
Χωρίς να αγαπάς πεθαίνεις , μα και αν δεν αγαπηθείς δεν μπορείς να πείς πως στ' αλήθεια έζησες.
Μαρία Π. Ψαθά