Γράφει ο Τάσος Μαουνατζής

Η ζωή μας είναι ένας λαβύρινθος , όπου υπάρχουν άπειρα μονοπάτια , κάποια από τα οποία ποτέ δεν περπατήσαμε.

Έχουμε γνώριμους δρόμους που ονομάζονται ρουτίνα , αγνοώντας πως υπάρχουν πολλά πράγματα που ακόμη δεν κάναμε.

Σε όλη τη διαδρομή , μέχρι να φτάσουμε  στο επίπεδο που ήδη βρισκόμαστε,περνάμε πολλά ,είτε ευχάριστα είτε δυσάρεστα.

Βάσει προσωπικής εμπειρίας , βλέπω ότι οι άνθρωποι σε πολύ μεγάλο ποσοστό δεν είναι ικανοποιημένοι με τίποτα.

Θέλω να κάνω μία στόχευση, σε όλα μας τα εμπόδια υπάρχουν λύσεις αρκεί να μπεί ο καθένας μας στη διαδικασία αυτών .

Μπορεί να ζώ και εγώ μια ρουτίνα , όμως τη βιώνω κάθε ημέρα διαφορετικά αντιμετωπίζοντας την με χαμόγελο και ψυχική υγεία ,για να μπορώ να τη μεταδίδω και στους γύρω μου.

Γι αυτό , νιώθω αγάπη και χαρά για όλους. Αγνοώ τη μιζέρια και τους φθηνούς καθωσπρεπισμούς.

Ο λαβύρινθος έχει πολλές προκλήσεις..γι αυτό βαδίστε με θάρρος.

Αυτό θα ανταμοιφθεί με υπομονή και υγεία.

...Ανεκπλήρωτοι πόθοι ,ανεκπλήρωτες αγάπες έρμαια στη φθορά του χρόνου.

Περνάει η στιγμή που έπρεπε να κρατήσεις την αγκαλιά σου κλειστή και μένεις μόνος σε ένα μέλλον αδιάφορο με χέρια κρύα και αδειανά.

Μιλάς , μέσα σου μιλάς.

Απευθύνεσαι με λόγια αγάπης , θυμού,απελπισίας σε εκείνη τη μία τη μοναδική , την υπέρτατη αγάπη που πέρασε και δεν σε ακούμπησε.

Μεθάς τις πλαστές σου μνήμες με κόκκινο κρασί ποτισμένο με την προσδοκία σου .

Το μυαλό σου φτιάχνει εκ νέου το παραμύθι. Αλλάζεις τοποθεσίες , σκηνικά ,κινήσεις μόνο ένα δεν αλλάζεις ; Την αγάπη.

Η αγάπη . Αυτή η μικρή ,περίεργη λέξη με τα 5 μόλις γράμματα , πόσο σημαντική τελικά για την επιβίωση σου ?

Χωρίς να αγαπιέσαι ζείς , χωρίς να αγαπάς πεθαίνεις.

Αγαπάω σημαίνει "Είμαι". Υπάρχω , ζώ και νιώθω.

Και κάπως έτσι το παραμύθι σου -αν και φανταστικό- σου δίνει εκείνη την παράταση στο όνειρο που τόσο επιθυμεί η ψυχή σου.

Είναι πάντα κάπως νωρίς ή αρκετά αργά για να διεκδικήσεις τον άνθρωπο που εσύ θεωρείς ότι κουμπώνει σαν χαμένο κομμάτι παζλ στη ζωή σου , στο είναι σου.

Αν όλα είναι στιγμές , η δική σας πέρασε και χάθηκε και δεν θα επιστρέψει.

Δεν σε μέθαει το κρασί , σε μεθάει η ανάμνηση που δεν κατάφερες να δημιουργήσεις . Γυρνάς πίσω την κασέτα της ζωής σου και προσπαθείς να ξανα παίξεις τη σκηνή ..Εκείνη την τελευταία σας κοινή σκηνή. Μα πάντα μένεις μόνος.

Μόνος  , γεμάτος αγάπη . Αγάπη και δάκρυα.

Αυτά θα ξεπλύνουν το ανεξήγητο , αυτά θα ποτίσουν το μέλλον σου.

Να ριζώσει η αλήθεια , να γίνει δέντρο μεγάλο  , να σου δώσει καρπούς.

Η μόνη αλήθεια , είναι η στιγμή που πραγματικά ζείς.Στο εδώ και στο τώρα.

Αν ήταν να ζούσε αυτή η αγάπη , έτσι και θα γινόταν.

Κράτα φυλαχτό πολύτιμο την φλόγα της ψυχής σου και προχώρα.

Κάπου παρακάτω σε περιμένει η αληθινή αγάπη. Εκείνη που δεν θα φύγει , που δεν θα ξεθωριάσει.

Η αγάπη που όσο φορές και να παίξεις την κασέτα , θα μένει εκεί. Άγρυπνος φρουρός δίπλα σου , στα όνειρα σου και στα θέλω σου.

Προχώρα.

Χωρίς να αγαπιέσαι ζείς , χωρίς να αγαπάς πεθαίνεις..

Χωρίς να αγαπάς πεθαίνεις , μα και αν δεν αγαπηθείς δεν μπορείς να πείς πως στ' αλήθεια έζησες.

Μαρία Π. Ψαθά

Γράφει η Κυριακή Παπακοσμίδου , Κοινωνική Λειτουργός

Όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας ήρθαμε σε επαφή με ανθρώπους αρνητικούς , ανθρώπους που μας "ρουφάνε" στη δίνη τους.

Είναι οι αποκαλούμενοι Τοξικοί Άνθρωποι.

Τους αποκαλούμε τοξικούς , γιατί προσπαθούν να κλέψουν το χαμόγελο μας ,τη διάθεση μας , της ζωή  μας .

Προσπαθούν να μας κάνουν να νιώσουμε ότι κάθετί που κάνουμε είναι μεμπτό,πλάθουν ιστορίες είς βάρος μας χωρίς αιτία και γεγονότα.

Ζούνε μέσα στο ψέμα και τη ψευδαίσθηση ότι η ζωή τους είναι όμορφη και σωστά στρωμμένη ..ότι πάντα έχουν δίκιο.

Πόσο λάθος...

Τους ανθρώπους αυτούς δεν τους χαρακτηρίζει η αυτοεκτίμηση και για το λόγο αυτό αντλούν ικανοποίηση από τη δυστυχία του διπλανού τους.

Ο Σωκράτης κάποτε είχε πει "Εν απουσία μου επιτρέπω και να με δείρουν."

Θυμήσου ότι η υγεία σου ψυχική και σωματική , και η ηρεμία σου είναι πάνω από όλα.

Αν εσύ είσαι καλά μέσα σου και ξέρεις ποιος πραγματικά είσαι,τότε μη φοβάσαι τίποτα.

Τα "βαμπίρ" φοβούνται το φώς...

Και εσύ έχεις άπλετο φως μέσα σου,κάνε το να λάμψει...Κράτα απόσταση..

Ωστόσο ,μην κάνεις το λάθος να τους λυπηθείς ,γιατί θα έχεις ήδη μπεί στο δικό τους παιχνίδι.

Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός , ξεχωριστός...

"Πριν διαγνώσεις τον εαυτό σου με ξατάθλιψη ή χαμηλή αυτοπεποίθηση , βεβαιώσου ότι δεν περιστοιχίζεσαι από ανόητους " S.Freud