Ζούμε σε μία άκρως αγχωτική κοινωνία που καθημερινά μας φορτώνει με πρότυπα,σωστές στάσεις,κυρίαρχες τάσεις και συμπεριφορές.

Είναι λοιπόν απόλυτα λογικό να πιέζεσαι , να βρισκεις ατέλειες που ποτέ πριν δεν σε ενοχλούσαν.Είναι λογικό να αγχώνεσαι σε μία διαρκή προσπάθεια παραμονής σε ό,τι θεωρείται σωστό,καλό,όμορφο.

Φυσικά δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να προσπαθείς να βελτιωθείς.Αν μη τι άλλο, ο άνθρωπος φημίζεται για το ατέρμονο κυνήγι του για ευτυχία-πληρότητα-τελειότητα.Αλλά ..!  Υπάρχει καλό μου ένα τεράστιο "αλλά" , με παχιά φωσφωριζε΄γράμματα που αναβοσβήνει κάθε φορά που περνάς απο αυστηρό photoshop την φωτογραφία σου. Κάθε φορά που βλέπεις ένα μοντέλο και κοιτάς με λύπη τα δικά σου ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ μπούτια.Υπάρχει ένα "αλλά" κάθε φορά που νοιώθεις μικρή,λίγη ,άσχημη και αταίριαστη επειδή δεν φοράς extra small,επειδή τα μαλλιά σου δεν είναι ίσια και λαμπερά,επειδή ΝΑΙ! έχει σημάδια ακμής και άλλα πολλά..ατελείωτος ο καταλογος....

Αφορμή για αυτό το post στάθηκε μία εφαρμογή που κατέβασα στο κινητό η οποία απο άβαφη,αχτένιστη,αδιαφορη σε κάνει σαν στάρ που μόλις βγήκε απο το salon μετά απο ολική αναδόμηση.Έτσι κατάλαβα πώς πολλές γυναίκες,που είναι απο φυσικού τους πανέμορφες,γίνονται αφύσικα νεότερες,ομορφότερες,λαμπερότερες,λεπτότερες κ.ο.κ.

Ενθουσιάστηκα..ψέμματα να σου πώ? Είπα "πω πω..θεά θα βγαίνω...θα πέφτουν βροχή τα likes..." και άλλα τέτοια αγγελοκρουσμένα..Και ήρθε και σε εμένα το μεγάλο φωσφωριζέ ΑΛΛΑ με τα παχιά γράμματα.."Αλλά...δεν θα είμαι εγώ.."

Εγώ , έχω κάποια σημάδια απο ακμή ,έχω λίγο μεγάλο μέτωπο και ειδικά αυτή την περίοδο της ζωής μου κουβαλάω πάνω μου και όλη τη 13η περιφέρεια Μακεδονίας-Θράκης..Εγώ δεν ξέρω να ταιριάζω τα ρούχα μου σαν να έχω βγεί απο περιοδικό ούτε μπορώ να αλλάζω γκαρνταρόμπα κάθε βδομάδα..Προ εγκυμοσύνης φορούσα medium και απεχθάνομαι το μακιγιάζ σε καθημερινή βάση.Απέχω πολύ απο τα φιλήδονα κορίτσια των selfies αλλά...είμαι εγώ και είμαι όμορφη,μου αρέσω και δεν θέλω να με αλλάξω .

Αλλοίμονο εάν εγώ θέλω να φαίνομαι κάτι άλλο.Όχι με αγαπάω,με έχω αποδεχτεί.Είμαι περήφανη για την αφεντομουτσουνάρα μου και δεν έχω ανάγκη κανένα photoshop.Έχω ανάγκη να με αγαπώ,να με δέχομαι ,να μου αρέσω και να με σέβομαι.

Πίστεψε με..δεν υπάρχει πιο λυτρωτική εφαρμογή..απο την εφαρμογή της Αγάπης-Αποδοχής του εαυτού μας σε καθημερινή βάση ,μη σου πώ και σε ωριαία.

Σταμάτα λοιπόν να κοιτάς αυτές τι άλλες, τις τέλειες,τις άψογες και δές εσένα...Δεν υπάρχει πιο όμορφη απο Εσένα,πιο καλή,πιο ολοκληρωμένη,πιο τέλεια..Να σε αγαπάς,να σου αρέσεις και να σε αποδέχεσαι..σου εύχομαι...και χωρίς συναισθηματικό photoshop ;)

Θυμάσαι μια κωμική ταινία με τον Τζίμ Κάρει που ξαφνικά άρχισε να λέει σε όλα ναι? Θυμάσαι επίσης σε τι απίθανες περιπέτειες τον έμπλεξε? Εάν κάτι αντίστοιχο συμβαίνει στη ζωή σου...το post αυτό σου ανηκει.

Ψυχολογικές μελέτες πολλών ετών απέδειξαν ότι μία απο τις κυριότερες αιτίες δυστυχίας των ανθρώπων είναι η αδυναμία να πουν "όχι". Σιγά τα ωά ,θα μου πείς.Είσαι βαθειά νυχτωμένος , θα σου απαντήσω.

Συνήθως,αποδεχόμαστε οποιαδήποτε πρόταση μας γίνεται καθώς ενδόμυχα θέλουμε πάρα πολύ να είμαστε ένα παράδειγμα προς μίμηση,ένα φαινόμενο καλοσύνης,αποδοχής και αυταπάρνησης.Αισθανόμαστε άβολα όταν πρέπει να αρνηθούμε γιατί φυσικά δεν θέλουμε κανένας να μας κακοχαρακτηρίσει.

Λυπάμαι αλλά τίποτα απο όσα κάνουμε δεν ξεχειλίζουν ανιδιοτέλεια.Πράγμα που σημαίνει,ότι όχι,είπες ναι σε εκείνη την ηλίθια αγγαρεία όχι για να βοηθήσεις τη φίλη σου,αλλά για να μπορείς στο μέλλον φουσκωμένη απο υπερηφάνεια να της την τρίψεις στη μούρη.Παρομοίως ,όταν ήσουν πολύ μικρότερη δεχόσουν να πάς στις δουλειές που σε έστελνε η μαμά όχι για την βοηθήσεις,αλλά για να εκβιάσεις την καλή της πλευρά κ.ο.κ

Δυστυχώς μεγαλώνοντας,το πράγμα περιπλέκεται. Έχεις ένα σωρό δικά σου προβλήματα,δικές σου ανεπαρκείς ώρες χαλάρωσης και ηρεμίας, δικές σου αγγαρείες.Αλλά...όχι το άτιμο το "όχι" απο το στόμα σου δεν βγαίνει.

Και καταλήγεις να εξυπηρετείς μεν τους άλλους,να είσαι τέρμα εκνευρισμένη μαζί τους(απλά εκείνοι δεν το γνωρίζουν) , να τρώς τα λυσσακά σου γιατί κάπως πρέπει να προλάβεις και τις δικές σου δουλειές αλλά με ένα μαγικό τρόπο φορτώνεσαι και άλλες εξυπηρετήσεις..ο χρόνος σου λιγοστεύει τα νευρά σου πληθαίνουν και ω ! να τη και η συναισθηματική κατάρευση.

Σου έχω νέα: Μπορείς να πείς "όχι" .Και όχι μόνο μπορείς να το προφέρεις αλλά δεν χρειάζεται να το δικαιολογήσεις!!!!Τέλειο?

Έχεις τη ζωή σου.Αυτή είναι η βασική σου προτεραιότητα και επίσης οι άνθρωποι που μένουν δίπλα σου θα πρέπει ήδη να ξέρουν πόσο υπέροχος χαρακτήρας είσαι και να σε δέχονται και να σε αγαπούν ακόμη κι αν τους λές "όχι".Σε κάθε μα κάθε σχέση στη ζωή μας και σε κάθε περίσταση είναι υπέρτατης σημασίας να είσαι καλά μέσα σου.

Να περνάς τη ζωή σου όμορφα χωρίς πιέσεις νεύρα και αγγαρείες.Να διαχωρίζεις τις καταστάσεις και να βάζεις τα όρια σου παντού.

Πές ναι στο "όχι"...είσαι υπέροχη και χωρίς να είσαι υποτακτική ;)

Υπάρχουν δυστυχώς,πάρα πολλές καταστάσεις που κάνουν λίγο πιο άβολη τη ζωή μας και την συνύπαρξη μας όχι μόνο με τον περίγυρο μας αλλά και με εμάς τους ίδιους , με τους εαυτούς μας .

Η πιο βάναυση απο όλες είναι η μη συγχώρεση , η προσκόλληση σε μία αρνητική κατάσταση που δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα τόσο ισχυρά ώστε αδυνατούμε να προχωρήσουμε τη ζωή μας ουσιαστικά.

Την αποκαλώ βάναυση , γιατί πρόκειται για μια ψυχοφθόρα μεν ύπουλη δε διαδικασία . Αν το καλοσκεφτείς δεν κερδίζεις απολύτως τί-πο-τα με το να μένεις εκεί αγκαλιά με την "αδικία" που έχεις υποστεί ή με το να αναμασάς μια "αχάριστη" σκηνή που σε πλήγωσε,σε κομμάτιασε και τέλος σε έκανε να χάσεις την εμπιστοσύνη σου για το άτομο το οποίο ενεπλάκει.

Η ουσιαστική συγχώρεση είναι κάτι πολύ παραπάνω απο την αποδοχή της κατάστασης. Είναι η απόλυτη ελευθερία.Είναι το λύσιμο των δεσμών με το παρελθόν.

Συγχωρώ σημαίνει αποδέχομαι τη διαφορετικότητα , υποστηρίζω τις ενναλακτικές επιλογές , συγχωρώ σημαίνει "αφουγκράζομαι" και τις ανάγκες του άλλου.

Πάνω απο όλα όμως συγχωρώ, σημαίνει γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Επιβεβαιώνω τον προορισμό μου και κάνω λίγο καλύτερη τη ζωή μου.

ΠΣήμερα λοιπόν, σε παροτρύνω να συγχωρέσεις.Ουσιαστικά σε περοτρύνω να προχωρήσεις τηζωή σου. Να πατήσεις play , διότι μέχρι τώρα -παραδέξου το- είχες pause .  Παρακάτω σου επισημαίνω μερικά βήματα για να έρθεις πιο κοντά στην επόμενη σου μέρα..πάντα με χαμόγελο,καθαρή συνείδηση και ανάλαφρη καρδιά ;)

ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΩ ....

1.....Και σου το λέω,χωρίς να με ενδιαφέρουν τα πώς και τα γιατί.Είμαστε 2 διαφορετικοί άνθρωποι,με διαφορετικές βάσεις και τώρα ξέρω ότι είναι απόλυτα λογικό να βλέπουμε διαφορετικά τα πράγματα.

2.....Και δεν ξανα-αναφέρω το συγκεκριμένο θέμα.Σε συγχωρώ ουσιαστικά χωρίς να κρατώ σημειώσεις σε κάποιο τεφτέρι του μυαλού μου.

3.....Και νοιώθω καλά με εμενα και εσένα.Γιατί πραγματικά σε αγαπώ και λυπάμαι που θα σε έχανα απο μία παρεξήγηση.

4....Και συγχωρώ και εμένα.

5....και με απελευθερώνω . -

Η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη ή ισόνομη.Είναι όμως μόνιμα σπαστικά σοφή.

Έχεις ακούσει τη γνωστή καραμέλα "άνδρες απο τον Άρη ,γυναίκες απο την Αφροδίτη"? Σίγουρα.Σήμερα είμαι εδώ για να καταρίψω τις χιλιομετρικέςε αποστάσεις που νομίζεις ότι μας χωρίζουν απο το αντικείμενο του πόθου-φόβου-έρωτα-συντροφικότητας κ.τ.λ

Αρχικά ,πάρε μία βαθειά ανάσα και αποδέξου ότι είμαστε και οι δύο απο τον ίδιο πλανητη,απλά με διαφορετικές εργοστασιακές ρυθμίσεις.

Αυτό με απλά ελληνικά σημαίνει,ότι όσα συναίσθηματα έχεις εσύ και παράλογες αντιδρασεις τόσες έχει και ο σύντροφος σου.Απλά ο δόλιος δεν έχει κάθε μήνα μια περίοδο για να δικαιολογείται.Σε αντίθεση με εσένα που επειδή πονάς,διψάς,νοιώθεις πίεση,έσπασε το νύχι σου,πήρες 800 γραμμάρια θεωρείς ότι κανείς δεν σε νοιώθει και κυρίως,αυτό το γαιδούρι που κάθεται αναίσθητο και αλλάζει τα κανάλια αδιαφορώντας για το πολλαπλό δράμα σου.

Ξύπνα μανταμίτσα.Έχει και η υπομονή τα όρια της.

Οδύρεσαι λοιπόν εσύ για όλα αυτα που σου συμβαίνουν και πραγματικά δεν σκέφτεσαι-αλήθεια- τι μπορεί να νοιώθει εκείνος.Μπορεί πχ να αντάλλαξε μια ασχημη κουβέντα με το φίλο του,μπορεί να ζορίζεται στη δουλειά,μπορεί να νοιώθει και εκείνος ότι έχει παχύνει ή πολύ απλά μπορεί να νοιώθει πώς ότι και να κάνει δεν σου είναι αρκετός.Σάστισες?Και που να δείς παρακάτω.

Οι άνδρες έχω ξαναγράψει ότι είναι προγραμματισμένοι μέσω DNA για συγκεκριμένες λειτουργίες,αντανακλαστικές και μη.Ένας άντρας φυσικά και πληγώνεται και μάλιστα πιο ειλικρινά απο εμάς αλλά είναι έτσι η φτιάση του που δεν θα το δείξει με τσιρίδες,απειλιτικά μηνύματα ή αλλαγή στο χρώμα του μαλλιού.Απλά θα κλειστεί στον εαυτό του.

Και εκεί αρχίζει η ασσυνενοησία.Όσο εκείνος κλείνεται στον εαυτό του,εσύ πιστεύεις ακράδαντα ότι σε αγνοεί,σε παραμελεί.Κατα συνέπεια έχεις και εσύ επιθετική στάση,κάτι που πραγματικά δε βοηθάει να ξεμπλέξει το κουβάρι.

Σου θυμίζω λοιπόν,ότι 1ον Δεν είσαι η μοναδική με συναισθήματα σε αυτή τη σχέση 2ον Έχει και εκείνος δικαίωμα να έχει ανάγκη απο καταννόηση&ενδιαφέρον 3ον Την επόμενη φορά που θα βιαστείς να κρίνεις μια κατάσταση,σταμάτα.

Δώσε 5' στον εαυτό σου.Πάρε μια βαθειά ανάσα και μίλα στον άνθρωπο ΣΟΥ,ήρεμα,όμορφα.Κάντον να καταλάβει ότι είσαι εκεί για αυτόν,οτι τον νοιάζεσαι και ότι αντιλαμβάνεσαι ότι έχει και εκείνος ανάγκες.Επίσης μπορείς να του εξηγήσεις ότι κάθε φορά που κλείνεται έτσι στον εαυτό του εσύ νοιώθεις ανασφάλεια,φόβο και ίσως πανικό.Έτσι και οι δυό σας θα ξαλαφρώσετε,θα έρθετε πιο κοντά συναισθηματικά και κυρίως δεν θα αφήσετε καμία δήθεν ασσυνεηνοησία να μπεί ανάμεσα σας.

Κανείς δεν είπε ότι οι σχέσεις είναι εύκολες,,ευτυχώς όμως κανείς δεν απέδειξε ποτέ το αντίθετο ;)