Η δύναμη μέσα σου.

Και εκεί που έχεις γονατίσει απο τις απανωτές "δυσκολίες" , δεν σου πετυχαίνει το παστίτσιο,σου λάσπωσε η μπεσαμέλ,σου ξέβαψε το μανώ και άλλα τέτοια δραματικά...βλέπεις τη ζωή να έρχεται στα αλήθεια πάνω κάτω. Ασθενείς. Ασθενείς σοβαρά.Και δεν σε νοιάζει πια το παστίτσιο,στο διάολο και η μπεσαμέλ και μη σώσει και στρώσει ποτέ το μανώ.

 

Ξαφνικά όλος σου ο κόσμος είναι η υγεία σου.Αυτό δηλαδή που θα έπρεπε πάντα να είναι όλος σου ο κόσμος.Γυρνάνε στο μυαλό σου εικόνες,σκέψεις,πράξεις,σκηνές και γελάς με το πόσο ανόητα στεναχωρήθηκες.Πόση ουσία ξόδεψες σε αυτά τα ανούσια στιγμιότυπα..που τραγικη ειρωνεία-εάν δεν είσαι υγειής δεν θα ξαναζήσεις.

 

Και σε ρωτάω.Στα ίσα.Άξίζει να πονάς,να σπαταλάς λεπτά,στιγμές ,τη ζωή σου όλη για πράγματα περαστικά , μικρά και τελικά ανώφελα? ΟΧΙ.

 

Τωρα το βλέπεις.Τώρα μυρίζεις τον φόβο σου και την πιθανότητα να μην μπορέσεις ποτέ ξανα να αγχωθείς για αηδίες.Και λυγίζεις.Δεν θέλεις.Δεν μπορείς και δεν ζήτησες ποτέ να αναμετρηθείς με τις δυνάμεις σου.

 

Είσαι αδύναμος,ανήμπορος και σαν μουλάρι έχεις κάτσει ακίνητος μπροστά στην ολική καταστροφή. Και εάν νικηθείς...τι θα αλλάξει? Τι θα αφήσεις κληρονομιά πίσω σου? Μια ζώή γεμάτη αγχωτικά ηλίθιες καταστάσεις και ένα πόλεμο στον οποίο παραδώθηκες? Αυτό θέλεις για εσένα?

 

Στοιχηματίζω ότι ούτε εσύ γνωρίζεις πόσο πιο δυνατός είσαι απο τον φόβο σου.Σου υπόσχομαι πως αν βροντοφωνάξεις μέσα σου  ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΛΕΥΩ..οι σκιές θα απαλύνουν μέχρι να σβήσουν τελειως. Και ξαφνικά το γκρί που σε περικύκλωσε θα πάρει χρώμα..και οι βουές θα γίνουν γέλια..Δειλά δειλά στην αρχή,δυνατά και έντονα μετά.

 

Γιατί μπορείς.Γιατί είσαι πιο δυνατός απο τον φόβο και πιο έξυπνος απο κάθε εχθρό.

 

Είσαι το θαύμα που συμβαίνει κάθε 7000 χρόνια,είσαι η φύση και η σοφία όλου του κόσμου.

 

Είσαι άνθρωπος,και σαν άνθρωπος λυγίζεις,κουράζεσαι...και μετά πάιρνεις φόρα και βγαίνεις νικητής.

 

Γιατί τώρα το ξέρεις...χρειάζονται πολλές μικρές ήττες για να κάνουν μια τεράστια και καθαρή νίκη . -

 

υ.γ Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλους τους αφανείς ήρωες που καλούνται να ξεπεράσουν τον ίδιο τους τον εαυτό,που τα βάζουν με την ίδια τη ζωή και τον θάνατο και βγαίνουν δαφνοστεφανωμένοι νικητές.Σας αγαπώ και σας θαυμάζω απεριόριστα.-