Όταν εγώ πικραίνομαι , σιωπώ , της Μαρίας Π. Ψαθά
2017-01-18 17:13
Δεν είναι λίγες οι φορές στη ζωή μας γενικά , που συμβαίνουν μικρές ανεπαίσθητες αλλαγές μέσα μας.
Συσσωρεύονται και φτιάχνουν ένα μεγάλο σεισμό που αλλάζει τις τεκτονικές πλάκες της ψυχής μας.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει σε εμένα κάθε φορά που πληγώνομαι από ανθρώπους που πίστευα πως άξιζε να θεωρώ "μου".
Μαζεύω λέξεις , κινήσεις και πράξεις. Στην αρχή ίσως κάπως μουδιασμένη καθώς μου ειναι αδύνατο -πάντα- να πιστέψω ότι έπεσα έξω στην κρίση μου.
Εν συνεχεία τα στοιβάζω όλα μαζί στη ζυγαριά των αισθημάτων . Τι βαραίνει πιότερο , η προδοσία , η υποκρισία ή η φιλία που νόμιζα ότι είχα?
Θα μου πείς , πρέπει να μιλάω γι αυτό , φυσικά .
Δίνω ευκαιρίες , το λάθος ίσως είναι ότι ο λαβαίνων την ευκαιρία δεν γνωρίζει ότι εγώ αυτό του δίνω . Στο χω ξαναπεί , υπάρχουν εκείνοι οι άνθρωποι που όσο εσύ δίνεις εκείνοι παίρνουν . Φτάνει να θεωρείται υποχρέωση σου να δώσεις και αλλοίμονο σου εάν βρεθείς σε δύσκολη. Εκείνοι είναι οι πρώτοι που θα λακίσουν.
Πικραίνομαι αλλά πραγματικά αυτός είναι ο κύκλος της ζωής και συνεπώς των ανθρώπων που περνούν απο την δική μας ζωή.
Διαλέγω τη σιωπή. Μετά από χρόνια διαλόγων , τσακωμών , όχι μου είπες εκείνο και εγώ σου απάντησα αυτό , κατέληξα πως το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να σιωπώ.Και με τη σιωπή μου παραμάσχαλα να αποχωρώ.
Νοιώθω ότι έτσι τιμώ αυτό που εγώ νόμιζα ότι μοιραζόμουν με έναν άνθρωπο.Θεωρώ ότι κανένα νόημα δεν υπάρχει στην ατέρμονη συνδιαλλαγή με έναν άνθρωπο που αποδεδειγμένα δεν σε βλέπει όπως εσύ θα ήθελες και αυτό είναι πλήρως εφαρμόσιμο σε κάθε είδους σχέση.
Έχω χάσει ανθρώπους έτσι , ναι , αλλά έχω κερδίσει την ηρεμία μου και κρατώντας το λόγο μου δεν σκόρπισα κομφετί τις όμορφες στιγμές μας.
Να είσαι σίγουρος πώς και οι δύο πλευρές όταν κάτι τελειώνει γνωρίζουν γιατί,πώς και πότε.Αν λοιπον άξιζε κάτι να κρατήσει θα έβρισκε κάποιος ένα σωσίβιο να περάσει την τρικυμία η σχέση και στεγνή και καθαρή πιά να συνεχίσει να υφίσταται.
Πιστή στη νομοτέλεια φροντίζω με καθαρή συνείδηση να φεύγω.
Ευχαριστώ ταπεινά για όλα τα καλά που μου έδωσε ο άνθρωπος αυτός και δεν κρατώ κακία παρά μια ανάμνηση γλυκειά.
Όταν πικραίνομαι σιωπώ , και στο προτείνω ανεπιφύλακτα καθώς δεν θα υπάρξει ποτέ εκκωφαντικότερος θόρυβος απο τη σιωπή σου.