Όρια , αυτά τα άγνωστα. Της Μαρίας Π. Ψαθά
Όλο αυτό το διάστημα που απέχω απο αυτή την αγαπημένη μου γωνίτσα,δουλεύω εντατικά με εμένα.
Ω ναι. Μέσα-έξω.Και νομίζω πώς ήρθε η ώρα να μοιραστώ μαζί σου.
Έρχονται στιγμές στη ζωή μας ,ίσως αρκετές,που επιβάλλεται να κάνουμε πίσω.
"Κάνω πίσω",για τον καθένα έχει άλλη επεξήγηση.Προσωπικά , "κάνω πίσω" , σημαίνει αναβάλλω τα θέλω μου,καταπίνω τυχόν δράσεις και αντιδράσεις και προκειμένου να έχω ένα ομαλό και ισσοροπημένο περιβάλλον ουσιαστικά αναιρώ τον εαυτό μου.
Εν μέρη έχει μία λογική.Εάν όμως αυτή η αναβολή του εαυτού μας ,ουσιαστικά,γίνει μια συνεχής κατάσταση τότε είναι δυναστόν να επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα.
Στην προσπάθεια μου να κρατήσω μία "σωστή" στάση,αντιλήφθηκα ότι μου κάνω περισσότερο κακό παρά καλό.Και αυτό γιατί είμαι άνθρωπος και όχι αυτοματοποιημένο σύστημα συμπεριφορών.Αποφάσισα λοιπόν να με αγαπήσω.Να με ταχταρήσω και να αποδεχτώ ότι κάποιες φορές ,ναι, θα είμαι εγω το κακό παιδί.
Διότι δυστυχώς οι άνθρωποι όσο τους δίνεις τόσο θα ζητούν,και εσύ όσο ξεζουμίζεσαι τόσο θα εξοργίζεσαι.Ο άνθρωπος που του δίνεις απλόχερα o,τι ζητησει μοιραία στο πρωτο σου "όχι" θα σε βάλει black list.Kαι εδώ επέρχεται η κάθαρση "θέλεις πραγματικά τέτοιους ανθρώπους γύρω σου?" "αξίζει για μία αχάριστη,εν τέλει,συμπεριφορά να αλλάξεις τόσο ώστε να μην σε γνωρίζεις?"
ΟΧΙ.
Και φυσικά ούτε που σκέφτομαι ότι ευθύνονται οι άλλοι ενώ εγω αφήνω αφύλαχτα τα σύνορα μου.
Γή βλέπουν και πατούν.
Αλλάζω λοιπόν.Με αγαπώ και πρέπει να μάθω να με προστατεύω.Χωρίς τυμπανοκρουσίες και δραματισμούς ,απλώς κάνω έντονες τις διαχωριστικές μου γρσαμμές.
Και όπως σου έχω ξαναπεί,όποιος αξίζει και αντέχει μένει.
Βάλε σήμερα όρια.Πρώτα σε εσένα.Να μην σε πατάς εσύ πρώτος και οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν.
Δεν είσαι ξέφραγο χωραφάκι,είσαι ο υπέροχος εαυτός σου και κάποτε πρέπει να σε σεβαστείς.
Και εγώ μαζί σου.-