Η Ωραία Μοναξιά του Δεκαπενταύγουστου ;) , της Μαρίας Π . Ψαθά
Δεκαπενταύγουστος , άδεια η Αθήνα.
Περνοδιαβαίνω μόνη μου στα άλλωτε πολυσύχναστα σοκάκια της γειτονιάς μου , χαμογελάω με την ερημιά.
Είμαι καταβάθος μοναχικός τύπος και ας κραυγάζει η προσωπικότητα λαοθάλασσες.
Όχι.Απολαμβάνω την ησυχία .
Τώρα μπορώ να ακούσω το υπόκωφο "δεκαοχτώ" που κάνει το πουλί απέναντι , το θρόισμα της ελιάς που έχω κρατήσει απο τη βάπτιση της μικρής μου , τώρα μπορώ να βγώ στο μπαλκόνι και να μην στραβομουτσουνιάσω με την αδιακρισία της κυρίας δίπλα.
Γιατί τώρα είμαι μόνη μου.
Σκέφτομαι όμως ότι στα 20 αυτή η επιτακτική ηρεμία ήταν το χειρότερο μου.Λόγω δουλειάς συνήθως ήμουν στην Αθήνα.Διακοπές πήγαινα πάντα ή πριν ή μετά τις 15 Αυγούστου.
Συνεπώς βολόδερνα μέσα στις ασφάλτους σαν άλλη κυρά της Ρώ , έτοιμη να υπερασπιστώ την πόλη σε κάθε πιθανή εισβολή εξωγήινων , γιατί για τα υπόλοιπα φροντίζαν οι κυβερνήσεις.Μάλλον.
Σήμερα,δεκατόσα χρόνια μετά έχω μάθει να ρουφάω αυτές τις μοναχικές στιγμές.Έμαθα να εκτιμώ τη ζωή.
Δεν με πειράζει που θα καθυστερήσω λίγο ακόμη να "σαλπάρω" για άλλες παραλίες εξωτικές γιατί το μπαλκόνι μου μυρίζει κάψα καλοκαιριού , οι μπύρες είναι κρύες και η μικρή τσαλαβουτάει στην πισινούλα της σα να μην υπάρχει αύριο.
Το σκυλί μου απολαμβάνει τη μεσημεριανή του σιέστα στο σαλόνι και εγώ μπαινοβγαίνω στα δωμάτια με το μαγιώ , πίνοντας νερό απο το μπουκάλι και τρώγοντας ροδάκινα.
Ακόμη και εάν είμαι στην Αθήνα , με περιβάλλει μια απίθανη αίσθηση μοανξιάς και απομόνωσης.Σαν καλοκαίρι!
Το καλοκαίρι τελικά είναι όπου είσαι.Κάθε εποχή είναι μέσα σου , εξαρτάται εσύ με τι εξοπλισμό πορεύεσαι.
Για όσους λοιπόν , θα περάσουμε μονάχοι τον Δεκαπενταύγουστο στην Αθήνα έχω να πώ : Ωραίες οι διακοπές με πλοια,αμάξια,τρένα και αεροπλάνα ..ωραιότερες όμως εκείνες που θα κάνεις μέσα σου,τώρα , τη στιγμή αυτή,απαλλοτριώνοντας κακώς παγιωμένες αντιλήψεις σε κάθε τομέα της ζωής σου.
Διακοπή . Το λέει και η λέξη ;)