Άνθρωποι που σε μισούν γιατί δεν μπορούν να σε βλάψουν , της Μαρίας Π. Ψαθά
Σε ξάφνιασα? Όχι δα.
Το έχεις ζήσει και εσύ. Παράλογες συμπεριφορές,ανυπόστατες κατηγορίες και ένα βλέμμα γεμάτο κακία ακόμη και απο πολύ αγαπημένα σου πρόσωπα.
Οι λέξεις τους βαριές , όμως δεν πέφτουν κάτω.Μένουν εκεί πάνω απο το κεφάλι σου να αιωρούνται ατέρμονα και εσύ να προσπαθείς να ανακαλύψεις την Αμερική. Άστο . Είναι πιο απλό από από όσο δείχνει.
Οι ανασφαλείς άνθρωποι,εκείνοι που έχουν μάθει να επιβεβαιώνονται μόνο μέσα απο την μιζέρια των άλλων είναι παντού γύρω μας.
Είναι εκείνοι που θα πουν ένα σφιγμένο "συγχαρητήρια" στην επιτυχία σου και στην πρώτη σου στραβοτιμονιά αντί να σε εμψυχώσουν θα σου πούν εγκάρδια " Εγώ το ήξερα ότι δεν θα πετύχεις , αλλά δεν ήθελα να σε απογοητεύσω". Σώπα. Μη μου το λές γιατί ταράζομαι.
Είναι αυτοί που δεν θα σου πούν ποτέ "Μπράβο" , και φυσικά ούτε λόγος για καταννόηση. Σε περιμένουν στη γωνία , να πέσεις και να έρθουν απο πάνω σου να σε κατσαδιάσουν που είσαι τόσο ατσούμπαλος.
Είναι οι ίδιοι που φοβούνται κάθε μικρη ή μεγάλη σου επιτυχία. Θεριέυει η σκιά σου πάνω απο την ύπαρξη τους και δεν έχουν μάθει να είναι αυτόφωτοι. Τους κρύβεις το φώς ή τους θυμίζεις πως είναι να έχεις μέσα σου φώς.
Σε μισούν. Απόλυτα. Αλλά πιο πολύ μισούν αυτό που τους θυμίζεις "ότι εκείνοι παίρνουν ζωή και φώς απο εσένα".
Δεν θα δείς ποτέ σου άνθρωπο πλήρη και ισσοροπημένο να χαίρεται με την δυσκολία σου.
Αντιθέτως , οι άνθρωποι που στερούνται συναισθηματικής νοημοσύνης και συνειδισιακής πληρότητας είναι αυτοί που δεν χάνουν ευκαιρία να δημιουργήσουν μία κακή εικόνα σου για τον εαυτό σου.
Μην το επιτρεπεις.Αν είναι εύκολο μην απαντάς κάν.
Κοίτα μπροστά σου,φόρα παρωπίδες και προχώρα.
Η ζωή καλό μου είναι πολύ μικρή για να παιδεύεσαι με ανθρώπους μισούς και νικημένους απο τα πάθη τους.
Δεν χρειάζεσαι υποδείξεις,αγάπη χρειάζεσαι και αλληλεγγύη.
Βούτα στα βαθειά μόνο για αυτά , όχι για τρύπιες σόλες χιλιοφορεμένων παπουτσιών.