Ανακαλύπτοντας τέλειες ατέλειες.-
Έχεις σκεφτεί πόσο βαρετή θα ήταν η καθημερινότητα μας εάν όλα ήταν τέλεια,αγγελικά πλασμένα? Το ίδιο ισχύει και στις προσωπικές σχέσεις.
Η μαγεία κρύβεται στην ατέλεια,φίλη μου.Σε αυτά τα μικρά καθημερινά πράγματα που κάπου - κάπου τα βαριέσαι αλλά θα σου έλειπαν τόσο πολύ εάν δεν τα είχες.
Εκείνο το βαριεστημένο ρουθούνισμα του καλού σου,το άθλιο ανέκδοτο που ακούς για 68η φορά,το σύρσιμο της παντόφλας..ακόμη και ο τρόπος που κοιτάζει τηλεόραση...Αυτά σε καθημερινή βάση ίσως σε εκνευρίζουν.Για σκέψου όμως ότι είναι κομμάτι του "πακέτου"..είναι οι λεπτομέρειες που τονίζουν την ομορφιά και την αυθεντικότητα του ανθρώπου που έχεις πλάι σου.
Σε μία ενδότερη ανάλυση..εσύ δηλαδή είσαι η προσωποποίηση της τελειότητας ? Θεωρείς ότι ο καλός σου δεν παραβλέπει μικρά καθημερινά ατελή πραγματάκια? Ή μήπως νομίζεις ότι είναι τόσο ερωτευμένος που αποκλείεται να εκνευρίζεται π.χ με τα δεκάδες μανώ που είναι διάσπαρτα στο σπίτι , με την απίστευτη λογοδιάρροια που σε πιάνει την ώρα του μεγάλου μάτς ή με τα χασκόγελα που ρίχνεις με την κόλλητη για θέματα που εκείνος θεωρεί τουλάχιστον παιδικά?Φυσικά και όχι.
Ο καθένας μας στηρίζοντας την επιλογή του (previus post) κάνει τις μικρές του παραβλέψεις.Γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι θα υπάρξουν και στοιχεία που θα σε κάνουν να δυσανασχετείς λίγο..τόσο δα...αλλά πρέπει να αποφασίσεις ότι χωρίς αυτά δεν θα είχες τον άνθρωπο που έχεις.
Κάθε προσωπικότητα είναι ένα σύνολο πραγμάτων αρμονικά συνδεδεμένων μεταξύ τους.Ένα παζλ φαντάσου.Εάν λοιπόν εσύ αρχίσεις να αποδομείς αυτό το πάζλ..όχι μόνο δεν θα έχεις το αρχικό που σου άρεσε(παραδέξου το) , αλλά ούτε καν κάτι μικρότερο που να μοιάζει με παζλ.
Συμβουλή: δέξου τις "ατέλειες" σαν αναπόσπαστο κομμάτι της ομορφιάς,βρές λόγους να τις αναζητάς και κυρίως σκέψου πώς θα νοιώσεις εάν σου λείψουν.
Γεννηθήκαμε όχι για να είμαστε τέλειοι και μόνοι αλλά για να είμαστε μαζί και να συμπληρώνουμε αρμονικά ο ένας τον άλλον.-
