Όλα για ένα καπάκι λεκάνης γίνονται.
Την έχεις ζήσει την σκηνή.Την ξέρεις απο έξω και ανακατώτα.Γυρνάτε απο τη δουλειά,τρώτε,σηκώνεται εκείνος απο το τραπέζι,μαζεύεις εσύ μόνη σου τα πιάτα,κάνετε και οι δύο ντούς,πρώτα όμως εκείνος γιατί είναι πολύ κουρασμένος..Δεν μιλάς,είσαι χαλαρή και άνετη μέσα στην 2η ημερήσια αλλαγή ιδιοτήτας σου.Νοικοκυρά.Είσαι και λίγο πτώμα απο τη δουλειά..αλλά όχι είσαι οκ.Δεν θα μιλήσεις.Άστον να κάνει εκείνος πρώτος..θα μπώ εγώ με την ησυχία μου.
Και μπαίνεις.Και το μπάνιο είναι τόσο μούσκεμα που δεν χρειάζεται καν να μπείς στην μπανιέρα.Και το αφρόλουτρο πεταμένο να ρέει και το σφουγγάρι μέσα στη μέση της μπανιέρας και στην επόμενη περιστροφή του κεφαλιού...είναι εκεί..το καπάκι της λεκάνης.Αυτό.Είναι εκεί και δεν είναι σηκωμένο.Ε,όχι!Ως εδώ έκανες υπομονή.Βγαίνεις με σλάλομ απο το μπάνιο και αρχίζεις τις στριγγλιές που συνοδεύονται απο όλη τη λίστα με αυτά που κάνει ή δεν κάνει και σε εκνευρίζουν.
Σου είναι οικεία η σκηνή.Στο πα απο την αρχή. Σε αυτό το ταπεινό κείμενο σήμερα θα σου αποδείξω πόσο εκείνος δεν φταίει,πόσο υπεύθυνη είσαι εσύ για την τροπή της κάθε κατάστασης και πώς τελικά δεν έγινε και τίποτε αν το καπάκι της λεκάνης δεν σηκωθεί ποτέ.
Οι άντρες είναι προγραμματισμένοι βάσει dna,μάλιστα βάσει dna, να προσανατολίζονται σε θέματα όπως,εύρεση εργασίας,εξασφάλιση εσόδων,προστασία κλπ. Οι γυναίκες πάλι είμαστε προγραματισμένες με προσανατολισμό στα οικοκυρικά που τόσο σνόμπαρες μικρή και στα οικιακά.Με απλά λόγια,το ότι ένας άντρας πλένει πιάτα ενώ η γυναίκα του είναι δντρια πολυεθνικής και φέρνει εισόδημα εκείνη στο σπίτι,είναι τελείως παραφύση και για τους δύο.
Συνεπώς,όταν ένας άντρας δεν σηκώνει τα πιάτα απο το τραπέζι,δεν προσέχει την ώρα που κάνει μπάνιο και δεν σηκώνει το καπάκι της λεκάνης κ.α.π δεν το κάνει επίτηδες,αλλά πηγαία.Θεωρεί εντελώς φυσιολογικό να τα κάνεις εσύ.Γιατί εσύ είσαι η κυρία του σπιτιού,η νοικοκυρά και η αρχόντισσα.Ωραία μέχρι εδώ?Ωραία.Τώρα απο την άλλη πλευρά,θα μου πείς ότι εσύ σαν το Βέγγο τρέχεις ολημερίς και είναι απαράδεκτο να μην σε βοηθάει και να τα κάνει και πιο χάλια απο πριν...Ναι αλλά.όταν ζήτησες ισότητα ο άντρας τι σου είπε? Δέχομαι να γίνεις ίση εσύ με εμένα,όχι εγώ με εσένα.Γιατί εγώ κυρά μου πιάτα δεν πλένω,ποδίτσα δεν φοράω!Ψέμματα?
Τώρα που μέσες άκρες έπιασες το νόημα,θέλω να κάνεις μία ερώτηση στον εαυτό σου: "Θέλω να έχω δίκιο ή να είμαι ευτυχισμένη?" Και τα δύο αποκλείεται να συνυπάρξουν.Όχι γιατί είμαστε διαφορετικοί,άντρες και γυναίκες.Αλλά γιατί είμαστε αλλιώς προγραματισμένοι.Άρα,τώρα που ξέρεις ότι το καπάκι της λεκάνης δεν μένει κατεβασμένο επειδή σε αγνοεί επιδηκτικά...πώς νοιώθεις?Έχει τόση σημασία?Φυσικά και όχι.
Σε ένα ζευγάρι , μια συμβίωση,έναν γάμο τα ουσιαστικά δεν φαίνονται ,ούτε και αγγίζονται.Πάρε απόφαση ότι θα καθαρίζεις κάθε φορά το μπάνιο,θα κάνει πάντα πρώτος ντούς και πότε πότε θα ξεχνάει το καπάκι κατεβασμένο.Αλλα στον αντίποδα θα έχεις πάντα τον άνθρωπο σου.στήριγμα σε κάθε τι,να φτιάχνετε όμορφες αναμνήσεις και να μεγαλώνετε μαζί..Τι πιο όμορφο απο αυτό?
Σταμάτα να γκρινιάζεις λοιπόν,γιατί φταίς σαν γυναίκα και εσύ.Δίκιο δεν θα βρείς αλλά σου υπόσχομαι παντοτινή ευτυχία & ηρεμία;)
