Το "θέλω" σημαίνει "μπορώ"
Πόσα πράγματα από μικρή ηλικία μένουν απραγματοποίητα απλά και μόνο γιατί δεν "μπορούσα"...Και πόσα ακόμη-φαινομενικά δύσκολα- έγιναν γιατί τα ήθελα...
Σήμερα καταρρίπτω την απόλυτα γελοία δικαιολογία που έδινα κατα καιρούς στον εαυτό μου.."Δεν μπορώ"...από το πρώτο κατακόρυφο σε ηλικία 6 ετών..που φυσικά δεν έκανα γιατί "δεν μπορούσα" μέχρι την αυτοπειθαρχία για να χάσω 4 κιλά..που δεν έχω γιατί δεν ¨μπορώ" να τα χάσω.
Σου ακούγεται γνωστό? Μάλιστα. Δεν γνωρίζω ακριβώς σε ποιά ηλικία,ποια ακαθόριστη στιγμή μπαίνει μέσα μας σαν λύτρωση αυτή η άρνηση "δεν μπορώ". Μία άρνηση κόντρα σε όλες τις δυνατότητες και ικανότητες που αποδεδειγμένα έχει ο ανθρώπινος νους,για να μην αναφερθώ στην δύναμη ψυχής.Σε κάθε άβολη στιγμή,σε κάθε κατάσταση που απλώς βαριέμαι να αντιμετωπίσω τσούπ! προβάλλει η αγαπημένη μου άρνηση."Δεν μπορώ".
Μέχρι που συνειδητοποίησα πόσο απαξιώνω τον εαυτό μου,πόση λίγη πίστη δείχνω σε όσα είμαι και πόσο ανόητα και παιδικά αποφεύγω τις πράξεις εκείνες που θα με πάνε παρακάτω.Παρακάτω.Ναι.Παρακάτω θα με πάει το χάσιμο των 4 κιλών π.χ γιατί θα νοιώθω πιά πολύ πιο όμορφα μέσα στο σώμα μου,παρακάτω θα με πάει η συστηματική άσκηση γιατί δεν θα φοβάμαι τις επικριτικές ματιές.Παρακάτω θα με πάει ένα extreme sport γιατί θα αναμετρηθώ με τον φόβο μου και θα βγώ νικήτρια.Παρακάτω θα με πάει η συναναστροφή με νέους ανθρώπους,γιατί θα κοινωνικοποιηθώ και θα είμαι μονίμως ανοιχτή σε νέες εμπειρίες...Παραδείγματα άπειρα!
Κάθισα και σκέφτηκα αρκετές απο εκείνες τις φορές που είπα "δεν μπορώ".Αγανάκτησα με τον εαυτό μου.Γιατί φυσικά και μπορούσα...αλλά ίσως κάπου μέσα μου απλώς.."δεν ήθελα"! Ιστορική ανακάλυψη.
Αντί να έλεγα "δεν θέλω" που μεταξύ μας είναι πολύ πιο τίμιο,και απέναντι στον εαυτό σου αλλά και απέναντι στους άλλους..προέβαλλα αυτή την φράση γεμάτη ανημποριά,οίκτο και αυτολύπηση "δεν μπορώ".
Χωρίς φυσικά να αντιλαμβάνομαι,ότι κλειδωμένη μέσα σε αυτή τη φράση έκανα 2 εγκλήματα:1)εμπόδιζα εγώ η ίδια τον εαυτό μου να εξελιχθεί 2)έκανα τον περίγυρο μου να με αντιμετωπίζει σαν την γκρινιάρα,γεροντοκόρη ανήμπορη θειά.
Ναί,κάπως έτσι δεν βλέπουμε τους ανθρώπους που "δεν μπορούν"? Δεν σκεφτόμαστε.."πώπω,δεν το χει ο καημένος..δεν μπορεί"! Τώρα νομίζω χαμογελάς,γιατί καταλαβαίνεις πόσο ζημιογόνα είναι αυτή η φράση για τη ζωή σου και την προσωπικότητα σου.
Υπάρχει όμως λύση. Την αφαιρείς από το λεξιλόγιο σου.Αλλάζεις σταδιακά τη στάση απέναντι σε εσένα.Δεν υπάρχει ρήμα "μπορώ"..ή μάλλον δεν θα έπρεπε να υπάρχει.Το μόνο θεμιττό ρήμα είναι το "θέλω".
Οι καταστάσεις στη ζωή σου έχουν την έκβαση που θέλεις όχι την έκβαση που μπορείς! Τα επιτέυγματα σου τα ήθελες και τα πέτυχες,δεν σου τα πρότεινε κάποιος και είπες "οκ,μπορώ να επιτύχω"! Οι φίλοι σου είναι φίλοι σου γιατί τους ήθελες εκεί όχι γιατί μπορούσες να είναι φίλοι σου!
Συνεπώς,προσωπικά πετάω από πάνω αυτή τη γελοία στάση 5χρονου.Είμαι ενήλικη,ώριμη αρκετά ώστε να γνωρίζω τις δυνατότητες και τις ικανότητες μου.Ξέρω ότι,οτιδήποτε θελήσω θα το επιτύχω..αντιθέτως ό,τι δεν θέλω θα μείνει πάντα απραγματοποίητο.Αλλά δεν με πειράζει.
Γιατί θέλω να θέλω τις επιλογές μου,τις πράξεις μου και τη ζωή μου.Θέλω να θέλω και αφού θέλω να θέλω σίγουρα θα μπορώ ;)
