Τα Χριστούγεννα μέσα σου
Νομίζω ότι η περίοδος των Χριστουγέννων για κάθε άνθρωπο είναι ιδιαίτερη..Είναι τα μελαγχολικά στολίδια ,τα φωτάκια που αναβοσβήνουν μελαγχολικά,η μυρωδιά του ξύλου στον αέρα,τα μελομακάρονα και οι δίπλες στις βιτρίνες..κυρίως όμως είναι οι αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων.
Για κάθε παιδί που κάποια στιγμή -δυστυχώς-γίνεται ενήλικας τα Χριστούγεννα είναι γιορτή ορόσημο στη ζωή του.Τα πρώτα του δώρα,οι πρώτες του κοινωνικές επαφές,οι πρώτες απαιτήσεις βλέποντας τις ευφάνταστες διαφημίσεις παιχνιδιων..οι σφιχτές αγκαλιές στα πολύχρωμα περιτυλίγματα και εκείνη η μυρωδιά του καινούργιου σε όλο το σπίτι...!!! Γιατί ξεχνάμε τα Χριστούγεννα ? Γιατί παυουμε να στολίζουμε υπερ παραγωγές και να κάνουμε σα μωρά ανοίγοντας τα δώρα?
Σου είπε κανένας ότι είναι ωραίο να μεγαλώνεις τόσο πολύ μέσα σου?? Εγώ θα το καταρίψω.
Τα Χριστούγεννα μου ήταν πάντα όμορφα.Με μεγάλα φυσικά έλατα,στολισμένα και παραφορτωμένα μέχρι σκασμού ,με δεκάδες κουτάκια δώρων στις αγκαλιές τους.Ένα δώρο για κάθε μέρα μέχρι τα Χριστούγεννα που έπαιρνα πάντα το μεγάλο δώρο.
Το σπίτι ήταν γεμάτο με χρυσές μπάλες στις κουρτινες,χριστολούλουδα και συνθέσεις με γκι στα βάζα και μια μυρωδιά ασφάλειας παντού.
Γιατί αυτό που μας προσφέρουν τα Χριστούγεννα δεν είναι τα δώρα,ούτε τα θεσπέσια γλυκά.Είναι η ασφάλεια ότι η οικογένεια είναι ακόμη όλοι μαζί.Ότι εσύ είσαι προστατευμένος μέσα σε αυτό το οικογενειακό καρυδοτσουφλάκι.Και απολαμβάνεις την αγάπη όχι μόνο προς εσένα,αλλά όλη την αγάπη που είναι διάχυτη,περίσσια παντού!
Μεγαλώνοντας απομακρυνόμαστε απο αυτή τη σιγουριά.Καθότι πια αντι για οικογενειακά τραπέζια ξοδεύουμε τις γιορτές σε μπαρ και ταβερνεία με παρέες,χωρίς πολλές γιρλάντες και με μπόλικο αλκοολ.Και όταν έχεις εκείνο το χανγκόβερ φίλε μου πώς στο καλό να πάς στο οικογενειακό τραπέζι?Αδύνατον!
Και περνάν τα χρόνια,και τα Χριστούγεννα κάθε χρόνο σου φαίνονται πιο βαρετά και άχρηστα απο τα περσινά..Γιατί το σπίτι σου δεν μοιάζει με εκείνο το καρυδοτσουφλάκι..Γιατί το δέντρο σου είναι πια πολύ cool και trendy για να χωρά και δώρα απο κάτω.Και εσύ τόσο μεγάλος σχεδόν γερασμένος για να χαρείς και να ζήσεις τα Χριστούγεννα σου και πάλι.
Έτσι ,αλήθεια,πόθησες τα Χριστούγεννα της ζωής σου ? Αν όχι , στόλισε πολύ,γέλα δυνατά,κάλεσε την οικογένεια σου,χτύπα παλαμάκια σε κάθε δώρο που ανοίγεται και σε εκλιπαρώ..δες μέσα σου το παιδί εκείνο.Πασαλειμμένο με ζάχαρη άχνη απο κουραμπιέδες περιμένει στωικά να ξυπνήσεις απο την ηλίθια σοβαροφάνεια σου...
Ho ho ho ! Make yor merry Christmas ;)
