Να καούνε τα σουτιέν
Αυτή τη φορά όχι σαν ένδειξη τάχα μου φεμινισμού και ισότητας. Αλλά σαν παράκληση να γυρίσει ο χρόνος πίσω.
Μη βιαστείς να με κρίνεις.Δές.Όταν οι γυναίκες ζητούσαν ισότητα-γιατί πολύ μας κακόπεφτε απλά να συντηρούμε σπίτι και οικογένεια-θέλαμε ΚΑΙ καριέρα.Οι άντρες σαφώς πιο έξυπνοι-σε αυτή την πλευρά της ιστορίας τουλάχιστον-φυσικά και αποδέχτηκαν τα αιτήματα μας ΑΛΛΑ διαχώρησαν τη θέση τους. Δηλαδή,αποδέχτηκαν την ισότητα-κουβάλα κορόιδο γυνή τα βάρη του σπιτιού- ωστόσο εκείνοι δεν συμμέριστηκαν τον ενθουσιασμό μας ως πρός τις μέχρι τότε "γυναικείες" δουλειές.
Θέλεις να δουλέψεις κοκκόνα μου?Μετά χαράς,αλλά εγώ πλύστρα δεν γίνομαι.Και με το δίκιο του δηλαδή ο άντρας..σου λέει,επειδή εσένα σου τη βάρεσε και θές σώνει και ντέ να δυσκολέψεις τη ζωή σου ,εγώ θα ακολουθήσω? Ουδόλλως.
Έτσι λοιπόν,σηκώσαμε την πολυπόθητη σημαία της ισότητας.Μαζί με αυτή σηκώσαμε και τις δουλειές του σπιτιού,την ανατροφή των παιδιών,το άγχος της δουλειάς μας,το άγχος της καλής νοικοκυράς,της καλής μαγείρισσας,της προσεγμένης γυναίκας,της σωστής συντρόφου κ.α.π Σου θυμίζει κάτι?Είσαι εσύ.Είμαι εγώ.Είμαστε όλες μας.
Παγιδευμένες σε μια ανόητη φιλοδοξία,κουτή και κουραστική όσο δεν πάει.Κλειδαμπαρωμένες εκεί στη ματαιοδοξία μας.Σκλάβες της τέλειας άρτιας και ανώτερης εικόνας μας..Απεταξάμην.
Διάβασα κάποτε ένα άρθρο με τίτλο "Θέλεις να έχεις δίκιο ή να είσαι ευτυχισμένη" , και το ρωτάω έκτοτε συχνά στον εαυτό μου.Με βοηθάει να αναγνωρίζω τι πραγματικά αξίζει.Συνειδητοποιώ ,ότι ο άνθρωπος μου εκτιμά 10 φορές περισσότερο τα τακτοποιημένα ρούχα,το καλομαγειρεμένο φαγητό παρά την προαγωγή μου !!Επίσης εγώ,εγώ είμαι καλύτερος άνθρωπος και ξεκούραστός.Είμαι εκεί που πρέπει.Γυναίκα και αρχόντισσα στο σπίτι μου.Δεν αγχώνομαι για την καριέρα μου,δεν με ενδιαφέρει να αποδείξω ότι μπορώ.Ξέρω ότι μπορώ.Με ενδιαφέρει να ζώ καλά.Και αυτό δυστυχώς με όλα αυτά που φορτώσαμε στις πλάτες μας είναι πιά αδύνατον.
Σου προτείνω σήμερα να αρνηθείς τον φεμινισμό.Να δείς μέσα σου τι πραγματικά σε κρατά καλά και ήρεμη.
Μην φοβηθείς,το να πετύχεις κάποτε το τέλειο κοκκινιστό είναι πολύ ανώτερο από οποιαδήποτε μπράβο.Το να μεγαλώνουν τα παιδιά σου μαζί με εσένα είναι η πιο ζηλευτή καριέρα στον κόσμο όλο.Και όταν το "βιογραφικό" σου απαρτίζεται από τα χαμόγελα των παιδιών σου,τον θαυμασμό του ανθρωπου σου και την προσωπική σου ουσιαστική ολοκλήρωση,έλα να μου πείς πoια φεμινιστρια υπήρξε ποτέ πιο ευτυχισμένη από εσένα . -
