Εκείνο το κενό το γνώριμα άβολο.
Κοίτα να δείς,η απώλεια δεν έχει αντίκρυσμα.Δεν έχει μονάδα μέτρησης,ούτε χρώμα,ούτε μυρωδιά..
Η απώλεια είναι εκείνη η αίσθηση του κενού η αμετάφραστη,η δύσκολη.Που δεν νοιώθει να σε κάνει ούτε ευαίσθητο,ούτε αναίσθητο.Ταλαντεύεσαι μόνο.
Ανάμεσα στις στιγμές τις όμορφες,τις γεμάτες ομορφιά και ήχους και στις άλλες..τις ωχρές,τις ασχημάτιστες.
Απώλεια είναι κάθε τι που μας αφήνει άφωνους,κενούς και άχαρους μπροστά στο αναπόφευκτο.
Έτσι ξανάνοιωσα πρόσφατα..θαρρείς και κάθε χρόνο κάτι πρέπει να σε κάνει να νοιώσεις μικρός και ανήμπορος και άοσμος.Δεν είναι απόλυτα κακό.Αλλά να..είναι που δυσκολεύεσαι να δεχτείς τις συντεταγμένες αυτού του κόσμου.
'Ενας κόσμος φτιαγμένος χωρίς εσένα,για εσένα,που στο τέλος νοιώθεις ότι αφήνει μόνο εσένα.
Είναι ευλογία έλεγα,να ζήσεις πολύ,να χαρείς παιδιά και εγγόνια.Να δοκιμάσεις όλα τα τσίπουρα του κόσμου και τις σαρδέλες τις παστές να τις μπουχτίσεις.Είναι ευλογία , να γεμίσεις πάνω απο μισό αιώνα ζωής παιδικά γέλια,τσακωμούς,κοινές οικογενειακές χαρές και λύπες.
Είναι ευλογία να "φύγεις" γεμάτος απο αγάπη,εικόνες όμορφες,πολύχρωμες και στρογγυλές..Ευλογία,έλεγα.
Και απο την άλλη αυτοί που μένουν.Που πρέπει να δεχτούν το δεδομένο το μαύρο το κακομούτσουνο.Έτσι είναι η ζωή.
Και αυτοί που μένουν...και αυτοί που φεύγουν.
Ένας ακόμη χαιρετισμός γραπτός και δύσκολος.Γιατί έχει μνήμες και δύσκολες θύμησες και δάκρυα γεμάτες βραδιές..Δεν βαριέσαι λέω.Έτσι είναι η ζωή,τα παμε.Τα έμαθα ήθελα δεν ήθελα.
Καλό ταξίδι . Αγάπη πολύ στέλνω σε όλους σας.
Να μας βλέπετε και να μας καμαρώνετε,να σας κάνουμε περήφανους και να βαδίζουμε στο δρόμο σας τον τόσο ευλογημένο . -