Γκρίνια vs Ζωή σημειώσατε 0-456

2014-07-21 15:14

Βαρετός τίτλος θα μου πείς...τα έχει όμως όλα μέσα.Τον ήχο απο τις ρακέτες,την άμμο της πετσέτας μου,τη μυρωδιά του αντιηλιακού και φυσικά τα γέλια ...των φίλων μου και τα δικά μου..

Παρατηρώ λοιπόν τους ανθρώπους..Σκυθρωποί και το καλοκαίρι.Θαρρείς και μένουν ακόμη σε ένα χειμώνα μακρινό και δικό τους,τόσο δυνατό και ισχυρό που δεν τους επιτρέπει να δουν τα γαλάζια τους..

Άνθρωποι που επινοούν με μανία λόγους για να γκρινιάξουν,άνθρωποι που τινάζουν νευρικά απο πάνω τους κάθε ίχνος ευτυχισμένης και ήρεμης στιγμής.Γιατί άραγε? Ποιά είναι εκείνη η ανώτερη δύναμη που σε έχει πείσει ότι δεν περνάς ποτέ καλά..και κυρίως πότε ακριβώς βεβαιώθηκες ότι η ζωή δεν σε αγαπάει και συνεπώς σε αφήνει να αφήνεσαι στη δυστυχία σου?

Ναι,ξέρω.Θα μου αρχίσεις την κλάψα.Για χίλια δύο πράγματα που δεν πάνε ακριβώς όπως τα ήθελες,για άλλα 657 που δεν έχεις σιγουρευτεί αν τα θέλεις και για 239 μικροπραγματάκια που δεν είναι ακριβώς προτεραιότητα..αλλά σαφώς σε προβληματίζουν!

Αυτό είναι η δυστυχία σου λοιπόν.Έχεις μετατρέψει τη ζωή σου σε αριθμούς.Στιγμές,όνειρα,πιστεύω,άνθρωποι,γκόμενοι,διακοπές...σε όλα επάνω έχεις ένα αριθμημένο post it.

Την πάτησες για τα καλά δηλαδή.Άνθρωποι πολύ μακρυά απο εσένα-ευτυχώς-πεθαίνουν χωρίς νερό αλλά όσο ζούν γελάνε.Άνθρωποι ζούν με αναπηρία και όσο ζούν γελάνε.Άνθρωποι τρώνε από τα συσσίτια του δήμου και ναι,γελάνε..Γιατί νοιώθουν ευλογημένοι στη ζωή αυτή.Γιατί εκτιμούν τα δώρα.Δώρα όπως όραση,αφή,ακοή,γεύση,ένας καλός λόγος,ένα όμορφο πρωινό.

Πράγματα που φυσικά δεν έχεις χρόνο να σκεφτείς βουτηγμένος στα χιλιάδες ηλίθια προβλήματα σου.Περνάν τα καλοκαίρια,οι χειμώνες,τα φθινόπωρα και εσύ εκεί στη λίστα των φανταστικών σου προβλημάτων.

Αν εσύ επιλέγεις να μήν ζείς,να μην χαίρεσαι και να μην εκτιμάς όλα όσα δεδομένα για σένα,τα πετάς στον σκουπιδοτενεκέ της ευλογίας που λέγεται "ζωή",δε θα στο χαλάσω.

Θα σου ευχηθώ πάντα τέτοια και θα φύγω τρέχοντας για βουτιά γιατί κατακάηκαν οι πατούσες μου τόση ώρα!

Εγώ βλέπεις έχω καλοκαίρι.Όλο τον χρόνο σχεδόν.Και γελάω.Και δεν θυμαμαι αν έχω προβλήματα γιατί ο ήλιος είναι καυτός και η θάλασσα γαλάζια...το σφηνάκι μου τεκίλα και οι φίλοι μου εδώ.

Ζωή όμορφη και ευλογημένη....υ.γ όχι πολύ μακρυά σου ;)