Αλλαγή σχεδίου
'Ηθελα να γράψω για τον χορό.Γενικά.Όχι μόνο σαν τέχνη ή σαν μορφή έκφρασης.Αλλά κυρίως σαν πηγή ζωής.
Θα το κάνω κάπως διαφορετικά. Είναι πολύ λίγα εκείνα τα πράγματα που σε μουδιάζουν ολόκληρο και για μια τόση δα στιγμή ζητάς ΣΥΓΝΩΜΗ για όλες τις φορές που δεν ήσουν ευχαριστημένος.
Μιά τέτοια στιγμή μουδιάσματος ξανά-έζησα πριν λίγο. Και ανετράπη το αρχικό μου σχέδιο.
Θέλω να μιλήσω για χορό ψυχών.Για τον χορό της καρδιάς...σε δύσκολες ή ευχάριστες στιγμές. Είναι ανθρώπινο και πολύ λογικό να μην αντέχεις κάποια φτερουγίσματα.Ένας αγαπημένος φίλος σε μια δύσκολη στιγμή,ένας γονιός με πρόβλημα υγείας,ένας γνωστός σε κοντινή ηλικία που χάθηκε.Δεν είναι καταθλιπτικό το post.Αληθινό πέρα ως πέρα είναι.
Αναρωτιέμαι,τι ακριβώς περιμένουμε να συμβεί στο περίγυρο μας ή χειρότερα σε εμάς τους ίδιους για να αποτιμήσουμε με ειλικρίνεια την καλή μας ζωή? Γιατί να είμαστε άπληστοι και απαισιόδοξοι όταν έχουμε υγεία μέσα μας και γύρω μας,ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν..γέλια παιδικά ή ενήλικα..όμορφες στιγμές.
Τι θέλεις πιά άνθρωπε απο την υπέροχη ζωή σου για να την εκτιμήσεις? Και μιλάω εκ πείρας..ούτε οι ανέσεις,ούτε το καινούργιο κινητό ή μια καινούργια σπατάλη..μικρές ποταπές στιγμές πολυτέλειας,δεν μπορούν να σου δώσουν αυτό που έχεις..που θεωρείς αυτονόητο ενώ δεν είναι , που δεν το κοιτάς καν..Τη ΖωΗ σου.
Ολόκληρη και απόλυτη ζωή,με αναπνοή,με χτύπους ζωηρούς καρδιάς,με πόδια δυνατά και χέρια ολάνοιχτα για αγκαλιές.Με γέλιο ηχηρό,αυτιά που ακούν ότι επιλέξουν,γεύση,αφή...Μπορείς να περπατάς,μπορείς να αγκαλιάζεις και νοιώθεις την αγάπη,μπορείς να χειρονομήσεις,να δώσεις έμφαση στα λόγια που λές..γιατί έχεις και φωνή...και φυσικά μπορείς να χορέψεις..Ευτυχισμένος και πλήρης..παρασυρμένος από το μεθύσι αυτού του Θείου δώρου.
Έχεις ζωή,είσαι ο ίδιος η ζωή.Μην περιμένεις το επόμενο μούδιασμα για να την εκτιμήσεις.
Πές σήμερα Ευχαριστώ στην καλή σου τύχη και πορεύσου με την ευγνωμοσύνη.
Ευχαριστώ.-