Άσε μας κουκλίτσε μου.-
Είχα μια συζήτηση εχθές.Όχι άγνωστη.μήτε και πρωτάκουστη. Και αποφάσισα να γράψω 2 κουβέντες για τις απανταχού υπέροχες γυναίκες που επιτρέπουν σε ανθρώπους ακατάλληλους για αυτές να τους τσαλαπατούν-πετούν-φτύνουν-προσπερνούν-καταβαραθρώνουν τις εξαιρετικές,λαμπερές προσωπικότητες του.
Κράτα σημειώσεις.Σε βλέπω.
Ξεκινάω απο τα απλά. Είσαι ΕΣΥ. Ένα μοναδικό φαινόμενο που συμβαίνει κάθε 7000 χρόνια.Καλά διάβασες.Μία σαν εσένα ακριβώς όμως,ίσως ξαναβγεί σε 7000 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι για κάτι παραπάνω απο 60 αιώνες θα αποτελείς ένα μοναδικό,εξαιρετικό,υπέροχο,αναντικατάστατο πλάσμα.
Το επόμενο που πρεπει να εμπεδώσεις είναι ότι ο προσδιορισμός του ανθρώπου είναι αυτό ο ίδιος ο εαυτός του.Ούτε η δουλειά μας,ούτε ο περίγυρος μας,ούτε το πορτοφόλι μας αλλά ούτε και η εμφάνιση μας μας προσδιορίζει.Είσαι ΕΣΥ.Αυτούσια,ολόκληρη και τέλεια και αυτό είναι αρκετό.΄Ολα τα υπόλοιπα είναι κουραφέξαλα,για να στο πώ και επιστημονικά.
Τα σημείωσες αυτά? Οκ? Συνεχίζω.
Έχεις άραγε ποτέ κοιτάξει στον καθρεύτη σου? Να κοιτάξεις ειλικρινά και χωρίς ταμπέλες και επικρίσεις ΕΣΕΝΑ ? Φαντάζομαι πώς όχι.Μέγα λάθος.
Είναι αδύνατο και τελείως χαζό να περιμένεις αποδοχή,εκτίμηση,αγάπη,στήριξη κλπ απο τρίτους όταν εσύ η ίδια δεν εκτιμάς δεν στηρίζεις δεν αγαπάς και δεν αποδέχεσαι τον εαυτό σου. Όλα ξεκινούν με έναν μαγικό τρόπο απο μέσα μας. Ο άνθρωπος που έχουμε απέναντι μας συχνά λειτουργεί ως αντικατοπρισμός.
Δηλαδή, αισθάνομαι εγώ παχουλή ή άσχημη ή ανίκανη να εκφραστώ? Πριν καν μιλήσω ο άνθρωπος απέναντι μου το έχει εισπράξει απο τη στάση μου,την αύρα μου,το στήσιμο μου....και φυσικά μου συμπεριφέρεται όπως μου αξίζει. Γελάς νομίζω.Σκέφτεσαι οικείες καταστάσεις.
Όλες τα έχουμε περάσει. Το θέμα όλα είναι να αλλάξεις τη στάση σου απέναντι σε εσένα. Δεν υπάρχει τίποτα ομορφότερο απο την εσωτερική γαλήνη και τίποτα δεν συγκρίνεται με την προσωπική σου πληρότητα.
Σίγουρα έχουμε ανάγκη απο παρέα,σχέση,φίλους.Περισσότερο όμως πάντα θα έχεις ανάγκη εσένα.Υγειή και καλά μέσα έξω.
Γι αυτό ξεκίνα απο σήμερα,τώρα, να σε αγαπάς.Να σε δέχεσαι και να σε φροντίζεις.Να μην ξεχνάς τα όρια σου και να μην επιτρέπεις σε κα-νέ-να να υποτιμά αυτό το τέλεια φταγμένο,μοναδικό όν.
Και μην φοβάσαι,ο πρίγκηπας του παραμυθιού ευτυχώς δεν θα θέλει το άπιαστο τέλειο.Αλλά θα επιθυμεί να κάνει ΕΣΕΝΑ πριγκήπiσσα..γιατί αυτό σου αξίζει ;)